Ազգային սահմանադրության հաստատվելուց հետո նրա կողմնակիցների և հակառակորդների միջև ծավալվել է սահմանադրական պայքար, որը փորձաքար է դարձել հայության սոցիալական խավերի և տարբեր մտայնության գրագետների համար: Հայությունը որպեսզի սահմանադրական սկզբունքից բանիմաց օգտվեր, անհրաժեշտ էր, որպեսզի հավատարիմ լիներ Զարթոնքի գաղափարախոսության տառին ու ոգուն, ենթարկվեր Ազգային սահմանադրության մեջ ամրագրված պահանջներին, մինչդեռ սոցիալական խավերը, անկարող ներդաշնակելու իրենց անհատական և […]

Share on Facebook

Ինչպես գիտենք, Զարթոնքի առաջին գործիչները` Գր. Օտյանը, Ն. Ռուսինյանը և մյուսները, մտահղացել և մեծ ջանքերի գնով Սուլթանի հավանությանն էին արժանացրել հայ հանրության մեջ «Ազգային սահմանադրություն» հորջորջվող մի «Կանոնադրություն», որի առաքելությունը հայության առաջադիմությանը ծառայելն էր` գավառի և կենտրոնի միջև կապող օղակ դառնալը, Ազգային և Կրոնական ժողովների գործունեության մեջ կարգուկանոն մտցնելը, եկեղեցականների և մեծահարուստների ներազգային իրավունքներն ու […]

Share on Facebook

Քիմիկոս ճանճը Մի ճանճ կար, գոնչո գլխով, Ամեն գործի մեջ մտնում, Ամեն բանի խառնվում, Բարձրաձայն ու ամենուր Իր կարծիքն էր միշտ ասում. – Տըզզ-հա՜-տզզ, տըզ-տըզ-տըտզզզ. Տնտեսագետ եմ, Ապրանքագետ, աստղագետ, Քաղաքագետ իմաստուն Ու քիմիկոս հանճարեղ… Ինձ հետ հանկարծ չվիճեք… Քթից քիթ էր նա թռնում, տըզտըզում էր, բըզբըզում, Իր երկար քիթը կեղտոտ ամեն տեղ էր նա խոթում, […]

Share on Facebook

– Ոմանք բնությունը բաժանել են երկու մասի` ուտվող և չուտվող: – Հոգու համար միևնույն է, թե որտեղ է թաղված մարմինը: – Գայլը, թեկուզ մենակ, սարսափելի է ոչխարի հոտի համար: – Որտեղ ուժն է իրավունք, այնտեղ իրավունքն անուժ է: – Յուրաքանչյուր վախկոտ ստախոս է, սակայն ամեն ստախոս չէ, որ վախկոտ է: – Առավել սարսափելի է այն […]

Share on Facebook

Սիրում եմ ամռանը Ծաղկաձորի ստեղծագործական տան բաց պատշգամբում աշխատել: Բայց այսօր նստել ու մտածում եմ, թե մա՞րդ էլ քառասուն տարի շարունակ նույն տեղում հանգստանա և աշխատի: Հետո էլ, չգիտես ինչու, սկսեցի հաշվել` հիմա և այստեղ գրականագետ-գրաքննադատնե՞րն են շատ, թե՞ գրող-թարգմանիչները: Ու անկախ ինձնից աչքս դիպավ դարպասի դիմաց վեր խոյացող երկնահաս բարդուն ու դրան կիպ կպած […]

Share on Facebook

Մեր ընկերական շրջապատում գրեթե բոլորն էլ ակնածանքով էին վերաբերվում նրան: Կիրթ ու ողջախոհ, հանրագիտարանային գիտելիքների տեր, ամենագետ մարդու համբավ էր վայելում: Եվ ինչպես ասում են` «Աստված տվել, չէր խնայել»: Արտաքնապես էլ առինքնող էր: Հասակը թեթևատլետ Իգոր Տեր-Հովհաննիսյանինն էր, դեմքը` Ալեն Դելոնինը, մազերը` Պուշկինինը… Պետք է ասել, որ ամենևին կարիք չկա նրա արտաքին մյուս բարեմասնությունները համեմատել […]

Share on Facebook

ՕԼԻՄՊԻԱԴԱՆ Մենք հիրավի աշխուժացանք, Երբ մեկնարկեց օլիմպիադան, Չորս հոգանոց թիմ ունեցանք, Ովքեր հաղթանակ խոստացան: Սակայն, ցավոք, նմանվեցինք Օլիմպիական այն օղակին, Որից լույսեր չարձակվեցին՝ Մյուսների պես տենդագին: Չշահեցինք ոչ մի մեդալ, Բայց կարող ենք հպարտանալ, Որ պայքարը եղավ բեղուն, Չմնացինք վերջին տեղում: Կարևորը մեդալը չէ, Մասնակցությունն է կարևոր, Մեր անունը դեռ կհնչի, Երբ հաղթանակ տանենք մի […]

Share on Facebook

Ուտուշախումուշասեր ժողովուրդ ջան, էս մեր սերիալների, թոփ շոուների, Հայաստանի ու «ռայոնների» ձայների մեջ կա մի սիրուն, բայց կիսատ հաղորդում, էդ «Ի՞նչ ուտենք այսօրն» ա: Տո, տնաշեն, ինչ ուտելս ո՞րն ա, ինչ ընկնում ա ձեռդ` էն էլ կեր, այսինքն` ինչ որ երեկ, երեկ չէ մեկել օր ու ըտենց ողջ կյանքդ, ցավդ տանեմ, այսինքն` վերմիշել, վերմիշելով քյուֆթա, […]

Share on Facebook

Ով ընդհանրապես կասկածում է դրախտի գոյությանը, թող բարեհաճի գեթ մեկ անգամ լինել այն կազմակերպությունում, որտեղ, ի երջանկություն ինձ, աշխատում եմ: Թեև ես բացարձակապես անտեղյակ եմ դրախտի նիստ ու կացին, հրեշտակների աշխատանքային փոխհարաբերություններին, սակայն, քաջ ծանոթ լինելով դրախտի մանրակերտ հանդիսացող մեր կազմակերպությանը, խորապես համոզված եմ, որ դրախտում էլ գլխավոր տնօրեն հրեշտակից մինչև հավաքարար հրեշտակը փոխադարձաբար հասկանում, […]

Share on Facebook

Քանի օր էր, տեղս կորցրել էի էս աշխարհում, գիշերով քրտնաբեր մղձավանջներն իջնում ու քրքրում էին ուղեղս, գանգիցս դուրս էին կորզում հարյուր տարվա և երկու ժամվա հուշերս, մի լավ իրար էին խառնում ու թափով շրմփացնում էին ճակատիս, ցերեկները մահաբեր առօրյան էր ավերում հոգիս, քթիցս բռնած մերթ պարտատեր պատվիրա­տուիս մոտ էր քարշ տալիս, որ անվերջ կրկնում էր` […]

Share on Facebook

Լսեցի, որ բոլոր ճանաչված մարդիկ օրագիր են ունեցել, էն Ալեքսանդրը` Մակեդոնացի, Նապոլեոնը, իր տեղակալ Բոնապարտը… Թիկնապահիս` Գվոյին, ասի. «Ա՛յ տղա, քելե մի երկու հատ էլ մեզ առ…»: – Շեֆ,- ասում ա,- Վերնիսաժում ճշտել եմ` էդ դու պտի գրես: – Ո՞նց թե,- ասում եմ,- խի, ձեզ բա ընչի՞ եմ պահում: Գրի, ես կստորագրեմ: Մենակ մեջը շատ […]

Share on Facebook

*** Ընկերներիցս մեկին խիստ անհրաժեշտ էր, հնարավորին չափ շուտ, մի կարևոր փաստաթուղթ հասցնել Փարիզ: Զանգեց ինձ՝ հարցնելու, թե որևէ մեկին չգիտե՞մ, ով վաղը կամ մյուս օրը մեկնում է այնտեղ: – Բախտդ բերեց,- ասացի ես:- Զուլալ Գազանճյանը վաղն առավոտ վերադառնում է: Քիչ Share on Facebook

Share on Facebook

ա/ Ես իմ գլուխը վարձու կուտամ, կը ծախեմ նոյնիսկ: Ներկայ կարգերու մէջ ապրողի մը համար մարմնոյն այդ մասը ոչ միայն ավելորդ է, այլեւ վնասակար /Հ. Ա -1, էջ 15/: բ/ Գաղափարներս սովորաբար մարմնիս վրա եմ կարել տալիս, եւ որպես այդպիսին, ոչ մի խորհրդային բեմ չեմ օգտագործում այդ քարոզելու… /Հ. Բ -2, էջ 40/: գ/ Իմ […]

Share on Facebook