­   Ու­սա­նո­ղա­կան տա­րի­նե­րը տար­բեր էին: Եր­բեմն՝ ա­հա­վոր ու ան­հույս: Եր­բեմն՝ ուղ­ղա­կի ա­նե­լա­նե­լի: ­Հա­րա­բե­րա­կա­նո­րեն հան­գիստ 70-ա­կան­նե­րին ծնված­ներս ան­գամ չէինք կա­րող պատ­կե­րաց­նել, որ կապ­րեինք այն­պի­սի ժա­մա­նակ­նե­րում, երբ մեզ օ­րա­կան բա­ժին կհաս­ներ 250 գրամ հաց: ­Դա 90-ա­կան­նե­րի Եր­ևա­նում չա­փա­հաս մար­դուն տրվող օ­րա­բա­ժինն էր: ­Հա­ցի հա­մար ստիպ­ված էինք լի­նում եր­կար հերթ կանգ­նել: ­Մեր ու­սա­նո­ղա­կան հան­րա­կա­ցա­րա­նի ա­ռա­ջին հար­կում՝ պա­րե­տի […]

Share on Facebook

Արցունքի աղջիկ Արցունքի ու լացի աղջիկ, քո Հաղպատի վայրի հանդի կաթլուկ մոշը հալվեց շուրթիդ, դարձավ երազ, ճակատագիր: Արցունքի ու լացի աղջիկ, մոշենու պես՝ քաղցրապտուղ, մոշենու պես՝ սուր փշփշոտ. դեպի քո կյանքն ու քո հոգին, դեպի գրած և ավելի՝ քո երազած գիրը դեպի՝ ով քայլ արեց, սիրտն արյունեց, մրմուռ ցավով և դառնաղի արցունքով ու լացով լցվեց: […]

Share on Facebook

Սամվել ՄԿՐՏՉՅԱՆ – Ինչո՞ւ ենք մենք այսքան չար: Հրանտ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆ – Քո Սարյա՞նն է չար, Կոմիտա՞սը, Չարե՞նցը, Թումանյա՞նը, Մյասնիկյա՞նը, Գարեգին Նժդե՞հը… մեր փոքրիշատե արտահայտված ո՞ր անհատն է իրենով չարություն նշում. ընդհակառակը` նրանց բոլորին հատկանշում է մի բան, որ ինձ աստվածաշնչյան Առակավոր որդուն է հիշեցնում. կարելի է, չէ՞, Առակավոր ասել Անառակի եղբորը` որ իրեն վայելքների ու […]

Share on Facebook

ԱԽԱԼՔԱԼԱՔ, քաղաք, Վրաստանի համանուն շրջանի վարչական կենտրոնը (բն.` 8,3 հզ., 2014): Թումանյանի ժամանակներում գավառական քաղաք էր` 5 հզ. բնակչությամբ: Թումանյանն Ախալքալաք այցելել է 2 անգամ. 1-ինը` 1895-ի նոյեմբերին` Ալեքսանդրապոլ մեկնելու ճանապարհին: Հյուրընկալվել է Ստեփան Վարդանյանի տանը: Հետևյալ օրը նրա պատվին կազմակերպված ընթրիքի ժամանակ նա արտասանել է իր «Երկու սև ամպ» և «Ժպտուն աչքեր» բանաստեղծությունները և […]

Share on Facebook

Մտավորականը հայրենիքի զինվորն է Որքան էլ փորձում ես հեռու մնալ ընդհանրացում-բանաձևումներից, որքան էլ փորձում ես մասնակիցը միայն լինել բանաձևումների հասունացման` ավարտուն ձևակերպումը վստահելով ինքնաբյուրեղացմանը, չի ստացվում. միկրոֆոնով, գրիչով քեզ դեմ են անում պատին ու պահանջում ընդհանրացնել, բանաձևել, ձևակերպել… Կարծես մեկընդմիշտ լուծվող հարց է, և, ահա, քո բանաձևումով ավարտվելու է պատմությունը: Հազարավոր ձևակերպումներ կան, մտավորականի հազարավոր […]

Share on Facebook

Գողթանի Հայրապետյան տոհմը սկզբնավորվել է 19-րդ դարի կեսերից գավառի Տանակերտ գյուղում (այժմ՝ Ադրբեջանի Նախիջևանի ԻՀ Օրդուբադի շրջան): Տոհմի 40-ից ավելի բարձրագույն կրթությամբ անձինք առավելապես արվեստի ու գիտության մարդիկ են, որոնք գործել և գործում են Երևանում, Մոսկվայում, Ս.Պետերբուրգում, Փարիզում, Յամայկայում և այլուր: Տոհմի ավագ սերնդի ներկայացուցիչներից է անվանի մանկագիր, թարգմանիչ, մանկավարժ, ՀՀ վաստակավոր ուսուցիչ Հայրապետ Սարդարի […]

Share on Facebook

Կանգնած եմ Ճարտարապետական ակադեմիայի պատին փակցված ընդունվածների ցուցակի առջև: Սիրտս ուրախությունից քիչ է մնում դուրս ցատկի կրծքավանդակից: Ցուցակում թոռնիկիս անուն-ազգանունն է, այն էլ` անվճար ուսուցմամբ: Մեկի հետ պիտի կիսվեմ, որ չպայթեմ: Ամենամոտիկը Գրողների շենքն է: Ոտքերս ակամայից ուղղվեցին այն կողմ: Զարմանալի է, բայց Լևոնը տեղում է, այն էլ` մենակ: Անսպասելի հաջողություն: Հենց շեմից բացականչում եմ. […]

Share on Facebook

*** Մանուկ Մնացականյանի հայտը պիտի քննարկեինք «Հայֆիլմ»-ի սցենարական կոլեգիայում: Նշանակված օրը, քննարկումից մեկ ժամ առաջ արձակագրի կինը զանգեց և հուզված հայտնեց, որ Մանուկն ավտովթարի մեջ է ընկել և չի կարող ներկա լինել քննարկմանը: Ասաց նաև, որ վնասվածք չունի, եթե չհաշվենք, որ լեզուն է կտրվել կեսից: Մի քանի օր անց Մանուկն ինքը զանգեց և հայտնեց, որ […]

Share on Facebook

«Քանի մը խոսք առ օրիորդ կամ տիկին պատմություն» խորագրով խորիմաստ հոդվածաշարի և այլ երկերի մեջ մեծ գրողը նախ և առաջ զգուշացրել է, որ պետք է տարբերել երկու հասկացություն` «Հայկական հարց» և «Հայկական խնդիր»: Առաջին եզրն ստեղծել են եվրոպական դիվանագետները` հայ ժողովրդի իրավունքների և ապագայի ցավոտ հիմնախնդիրը քաղաքական օրակարգում իրենց շահերը հետապնդելու գործիք դարձնելով: Երկրորդ եզրը, […]

Share on Facebook

…Ձմեռը չեմ սիրում: Եթե ձյուն չկա, արդեն թերություն է: Կար ժամանակ՝ դարպասը բացում էին թիերով: Լենինականում բոլորս սահնակներ ունեինք: Զարմանալի բան է, ձյունն էլ պակասեց: Աշխարհը կարծես ամաչկոտ է դարձել և առաջվա պես է՛լ չի ճերմակում: Մենք սահնակին շուն էինք կապում: Մի անգամ շունը կատու տեսավ և ընկավ նրա ետևից: Ինձ պատկերացրեք այդ սահնակի վրա: […]

Share on Facebook