***
Վրայովս եմ հանում
էլաստիկ թախիծը
քրտնել կպել է մարմնիցս
պոկում եմ
չէ՛ հաստատ չի բուրում
անհոտ է, թափանցիկ
թաց է, որ քամեմ՝ չի քամվի
այստեղ լուսավոր սահուն է պտտվում հույսը
այստեղ քամի չկա և
սրտիս ծայրին ամեն օր
միշտ
մի նոր թռչուն ակապելլա է երգում
ինձ սիրում են.
սիրտս լցվում ու
լցվում է
ինձ սիրում են։
***
Կապտաթաց
կապտաթաց
երկինք է
ուրիշ կապույտ է
ուրիշ ամպեր են
զուսպ
զտված և
ծիծեռնաձայն է երգչախումբը
ուղիղ 6 անց 15։
Սոլո այսօր չկա,
որովհետև արևն է սպիտակ-դեղին
Վերադարձրու
ակապելլա երգող
իմ թռչնին
թրջված տանիքներից
պսպղուն գազոններից
կանաչ
կապույտ
ծվեն կտցին։
***
Թռչնակները աչքիս
ուշոտ դիպան այսօր
գուցե ամպն էր գունատ
գուցե գազոններում
աստղ էր ընկած՝
ցածր տոնայնությամբ
ցածր տոնայնությամբ
Ինձ էլ մի՛ հարցրու՝
ինչո՞ւ է ձայնդ թաց
էլաստիկ ու թախծոտ
Դու դեպի ելք շնչիր
ծաղկած ծառը շնչիր
ճերմակը թունդ շնչիր
Խորքից։
***
Ել, գնա դաշտերից,
կանաչ գազոններից
կապույտ եթերներից
մաքուր քլորոֆիլ բեր
սիրուն ֆոտոսինթեզ արա
և կլանիր լույսը՝ երկար
կարմիր
կապույտ
մանուշակի գույնի
նվաղող աչքերին
հույսի շավիղ բացող,
առավոտ լույս
(և արեգակ արդար)
***
Թափանցիկ է տրոփը
ոտքերս զգում եմ
որովհետև մրսում են
ուսերս թափվում են
որովհետև զգում եմ
Զգում եմ ելվերը
միտքս՝ գլորվող
ձեռքերս
ոլորաններում
Ես գգվեմ
այս ճոճքին
ընթացիկ
Դու հենվիր։
-Բե՛ր լսեմ քո մեխանիկական սիրտը…
Մեկ է՝ իսկական է
ամեն ինչ զգում է,
բժիշկ։
***
Թափանցիկ
շնչահեղձ թափանցիկ է
թախիծը Արուս տատի
ցավն օրորում է նրան
նրա լացը
Թթվածնով հագեցող
լացը և
հոսում են
դեմքը, խորշոմները նրա
Ի՞նչն է քեզ անհանգստացնում տատ…
Ես չդիմացա
Արուս տատի թախծին
միակ որդու
մինուճարն էր դեռ
անհայտ անուն այս 44-օրյա պատերազմում…
Հոգին էր պատրաստ տալու
իսկ նրան ասում էին՝ տատ,
դու շնչիր
շնչիր
այս ծանր թավիշը
այս լլկող գարունը
շնչիր
***
Շատ կարևոր
քո գրչի տակ
ինչ խլիրտներ ասես
թող թռվռան
քո սրտի տակ,
ինչ ալիքներ ասես
թող ծփծփան
(խրատող է այս տեսակը)
ինքը օդդ քլորաջուր կանի,
իսկ դու խորը շնչիր՝
շունչդ պահիր…
Շնչիր այս թաց երեկոն՝ ուղիղ 21. 21
թաց գազոնը շնչիր
թաց քլորոֆիլը շնչիր
շնչիր
Այստեղ երկինքը դիպած է
ամենաբարձր պատուհաններին,
իսկ աստղերը
վառվող լույսերն են
այնտեղ
***
Կայծկլտաց
էլաստիկ օրը վերջացավ
նախավերջին կայծը պատին
ափս տարավ
այս անգամ վեր չթռա
այս անգամ բոցեր չունեցանք
Ծաղկեցի պատուհանից
ճերմակը շշնջացող ծառերի հետ
Ճերմակ ծաղկեցի
***
Բարի լույս
նազլու աղջիկ,
Գյումրիում
գարունը քանդել է կոճակները
և սպասում է իրենով հիացողներին
Բարի լույս,
իսկ այստեղ պատուհանից
բարակիրան մի ծառ՝
ծաղկած խնդմնդում է
կանաչ գազոնում ինքը
միակն է
միակը
(քեզ համար ելած մարտի)
Նազլուի հոմանիշը,
որպես
հատուկ անուն՝
ես եմ
ըստ Ռոզա Հովհաննիսյանի
ծաղկող
***
Էլաստիկ զուլալ է շշերում
զուլալ է
ու չի զնգում
եթերից է, մի ծվեն
չի էլ զնգզնգացնում։
Զուլալը արագ գոլանում է
երբ վառվում ես
գոլ-գոլ խմվում է
երբ վառվում ես
ժպիտդ գոլ տուր
այս պատուհանին
եկած թռչնին
քեզ համար միշտ
նոր օկտավայից
երգող
***
Երբ թափանցիկ է
հրաշալին և
հորիզոնը
թաց թևերով գրկվող
եթե անգամ գրկումդ
երկինքը չէ բաց
եթե անգամ
երկնաքերներին
հպված երկինքն է
երգիդ
Երևանում
շոգ կարճաթև է
գարունը
ինձ հուշում են-
սկսել նոր էջից գարունը
