Դարձյա՛լ պատերազմ է:
Մեր հնագույն և հնուց անտի՝ աշխարհի կողմից «ՍՐԲԱԶԱՆ ԾԵՍԵՐԻ ԵՎ ՕՐԵՆՔՆԵՐԻ ԵՐԿԻՐ» ճանաչված հայրենիքի նկատմամբ նորից ու նորից այն ճղոտել փորձող պճեղահոտ բաշիբոզուկների՝ մի կերպ իրար վրա բերված և ընդամենը մեկ հարյուրամյակով չափվող ու հորինված պատմության տեր դարձված, անապատական մոր պղտոր կաթի հետ ուրիշի ստեղծած ԻՆՉՔԻՆ, ՀՈՂԻՆ… ՊԱՏՄՈՒԹՅԱ՜ՆԸ տեր դառնալ փորձող ապօրինածին հետնորդների ու անհավատ գող բորենիների սանձազերծա՛ծ պատերազմ:
ԻՆՉՔԻ՛Ն, ՀՈՂԻ՛Ն ու… ՊԱՏՄՈՒԹՅԱ՜ՆԸ…
Եվ իրենց եղնգաչափ ուղեղով չե՛ն հասկանում, թե ինչպես էլ այն եղծեն ու խեղեն, դրա յուրաքանչյուր, նույնիսկ եղծված ու խեղված տողից, բառի՜ց ու… կետադրությունից իսկ՝ ՀԻՄԱ, ՎԱՂԸ ԵՎ ԴԱՐՁԴԱՐՁԻԿ ԲՈԼՈՐ ԺԱՄԱՆԱԿՆԵՐՈՒՄ դուրս կցայտի իսկությունը, քանզի եթե մենք էլ լռենք՝ կխոսեն այս փոքրացված, բայց ՄԵ՛Ծ ԵՐԿՐԻ քարերն ու դրանց ՍԵՊԱԳԻՐ ԱՐՁԱՆԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ, կարագի նման՝ ժայռերից հատված ու հղկված մեր ԱՄՐՈՑՆԵՐՆ ու ԲԵՐԴԵՐԸ, մեր ՁԵՌԱԳՈՐԾ ՏԱՃԱՐՆԵՐԸ, և կամ՝ աշխարհի թանգարաններում աչքի լույսի նման պահվող մեր, նաև այլոց ստեղծած մատյանները, որ, ըստ ուշիմ «քաղդեական և հունական հնագույն գրության մեջ վարժ ասորի Մար Աբաս Կատինայի»՝ Նինվեում գտնված և նախ՝ քաղդեերենից հունարենի և այնուհետև՝ Ալեքսանդր Մակեդոնացու հրամանով, հայերեն թարգմանված բուն հների և նախնիների պատմության. «…վայելչակազմ, թիկնավետ, գեղագանգուր, վառվռուն աչքերով, հաստաբազուկ ՀԱՅԿԻՑ»՝ մինչև օրս, մեր անկոտրում տեսակը կենդանի պատվար է կանգնել ԻՐ ՏԱ՛ՆՆ ու ԻՐ ՀՈՂ- ՀԱՅՐԵՆԻԻ՛Ն…
Եվ մենք այսօր դիմում ենք ՁԵ՛Զ՝ ոչ թե ՔՍԱՆԱՄՅԱ, այլ՝ հավերժորեն երիտասարդ և հավերժորեն ՔՍԱՆՀԱԶԱՐԱՄՅԱ՝ ԱՐԵՎԱՇՈՂ ՈՒ ԱՐԵՎԱԲՈՒՅՐ, ԻՄԱՍՏՆԱԳՈՒՅՆ ՀԱՅՈՐԴԻՆԵՐ, ում ոտքի տակի ցեխը լինելուն անարժան չմարդու և իր նմանակ ու ծախու ելնող վարձկանի գնդակից հայրենի հողին ընկնող ՁԵՐ ԹԱՆԿ ԱՐՅԱՆ յուրաքանչյուր կաթիլից հառնելու են ՁԵ՛Զ և միայն ՁԵ՛Զ նման ՀՐԱՇԱԼԻ՛ ու ԱՆՊԱ՛ՐՏ ԶԱՎԱԿՆԵՐ:
Եվ հիշե՛ք, որ ՁԵԶ հե՛տ են ու ՁԵԶ պատվա՛ր ՄԵՐ ՀԱՎԱՏԸ, ՀՈՒՅՍԸ ԵՎ ՍԵՐԸ, և ՁԵ՛ՐՆ ԵՆ ՁԵԶ ՇՆՈՐՀՎԱԾ ՃԱՆԱՊԱՐՀԸ, ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆՆ ՈՒ ԿՅԱՆՔԸ, քանզի՝ ՁԵԶ ՀԵ՛Տ ԵՆ ՄԵՐ ՀԱՆԱՊԱԶՕՐՅԱ ԱՂՈԹՔՆԵՐԸ:
Սաթենիկ ՄԿՐՏՉՅԱՆ
