Լևոն Բլբուլյան

Անց­նող տա­րին ո­րոշ ա­ռում­նե­րով նշա­նա­կա­լից եմ հա­մա­րում. տա­րե­մու­տին լույս տե­սավ ինձ հա­մար կար­ևոր «­Խոսք ու զրույց» գիրքս, ո­րի ա­վե­լի քան 400 է­ջե­րում ես ներ­կա եմ թե՛ որ­պես լրագ­րող՝ մշա­կույ­թի ճա­նաչ­ված գոր­ծիչ­նե­րի հետ անց­կաց­րած հար­ցազ­րույց­նե­րով, մի շարք հոդ­ված­նե­րով, թե՛ որ­պես բա­նաս­տեղծ, գրի մարդ՝ տար­բեր ա­ռիթ­նե­րով մա­մու­լին տված ի՛մ իսկ հար­ցազ­րույց­նե­րով: Գր­քի գլխա­վոր թե­ման հոգ­ևոր, մշա­կու­թա­յին կյանքն է, նրա մե­րօր­յա դրսևո­րում­ներն ու հիմ­նախն­դիր­նե­րը: Իսկ մա­յի­սին լույս տե­սավ Ան­նա Ախ­մա­տո­վա­յի «­Տար­վա հին­գե­րորդ իմ ե­ղա­նա­կը» խո­րագ­րով հա­յե­րեն ծա­վա­լուն հա­տո­րը՝ իմ թարգ­մա­նութ­յամբ ու ըն­դար­ձակ ա­ռա­ջա­բա­նով: Հա­մաշ­խար­հա­յին ճա­նաչ­ման ռուս դա­սա­կա­նը մե­զա­նում ա­ռա­ջին ան­գամ տպագր­վեց նման ընդգր­կու­մով, իր ա­մե­նա­կար­ևոր ստեղ­ծա­գոր­ծութ­յուն­նե­րով… Ե­թե հաշ­վի առ­նեմ, որ տար­վա ըն­թաց­քում իմ բա­նաս­տեղ­ծութ­յուն­նե­րով ներ­կա եմ ե­ղել «Է­դիտ Պ­րինտ» հրա­տա­րակ­չութ­յան՝ հատ­կա­պես դպրոց­նե­րի հա­մար տպագ­րած հայ ժա­մա­նա­կա­կից պոե­զիա­յի քրես­տո­մա­տիա­յում, ՀԳՄ նա­խա­ձեռ­նութ­յամբ հրա­տա­րակ­ված մի քա­նի գրքե­րում, ա­պա պի­տի որ իմ զուտ բա­նաս­տեղ­ծա­կան հրա­պա­րա­կում­նե­րից ևս դժ­գո­հե­լու ի­րա­վունք չու­նե­նամ… Ինչ վե­րա­բե­րում է ե­կող տար­վա «կան­խո­րոշ­մա­նը», նրա­նից էլ ո­րոշ սպա­սե­լիք­ներ ու­նեմ: Բո­լո­րո­վին վեր­ջերս ա­վար­տուն տես­քի բե­րե­ցի Բու­լատ Օ­կու­ջա­վա­յի «­Կի­թա­ռով բա­նաս­տեղ­ծը. 100 բա­նաս­տեղ­ծութ­յուն» խո­րագ­րով ժո­ղո­վա­ծուն, ո­րի տպագ­րութ­յու­նը ար­դեն նա­խա­տես­ված է ե­կող տար­վա կե­սե­րին՝ հա­յե­րեն և ռու­սե­րեն զու­գադ­րութ­յամբ: 2023-ին տպագր­վե­լու է նաև ռուս ժա­մա­նա­կա­կից պոե­զիա­յի ծա­վա­լուն մի ան­թո­լո­գիա՝ 35 բա­նաս­տեղծ­նե­րի մաս­նակ­ցութ­յամբ: Մաս­նա­կից­նե­րից յո­թի ստեղ­ծա­գոր­ծութ­յուն­նե­րի թարգ­մա­նութ­յու­նը վստահ­ված է ինձ, ո­րոնց վրա և հի­մա աշ­խա­տում եմ ա­մե­նայն պա­տաս­խա­նատ­վութ­յամբ: Մի հրա­պա­րակ­ման ևս հուզ­մուն­քով եմ սպա­սե­լու. Հա­մո Սահ­յա­նի ան­վան կենտ­րո­նա­կան գրա­դա­րա­նի նա­խա­ձեռ­նութ­յամբ տպագ­րութ­յան է պատ­րաստ­վել «­Հայ զին­վո­րը» խո­րագ­րով ժո­ղո­վա­ծուն, ուր տեղ են գտել այդ թե­մա­յով իմ ստեղ­ծա­գոր­ծութ­յուն­նե­րից ևս: Ի դեպ, գրքում կտպագր­վի նաև սիր­ված եր­գա­հան Էդ­գար Գ­յան­ջում­յա­նի հետ հա­մա­տեղ մեր «­Քեզ չենք դնի բա­ցա­կա» եր­գը՝ նվիր­ված ար­ցախ­յան 44 – օր­յա պա­տե­րազ­մում ըն­կած հե­րոս­նե­րի ան­մահ հի­շա­տա­կին: Քա­նի որ խո­սե­ցի եր­գից, ա­սեմ, որ տար­վա ըն­թաց­քում է­լի մի քա­նի նոր երգ է ծնվել իմ խոս­քե­րով, հիմ­նա­կա­նում քրոջս՝ եր­գա­հան Ժան­նա Բլ­բուլ­յա­նի հետ. վեր­ջերս նրա եր­գե­րի՝ Փա­րի­զում թո­ղարկ­ված հա­յե­րեն-ֆրան­սե­րեն «­Սա է կյան­քը» ալ­բո­մում հինգ եր­գե­րը իմ խոս­քե­րով են: Այն­պես որ, 2023-ն­ էլ ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան ա­ռու­մով խոս­տում­ներ ու­նի: Հու­սանք և մաղ­թենք, որ դրանք կի­րա­կա­նա­նան, որ կլի­նեն նաև հա­ճե­լի ա­նակն­կալ­ներ՝ թե՛ ինձ հա­մար, թե՛ գրչըն­կեր­նե­րիս: Եվ ի­հար­կե՝ հատ­կա­պես մեր երկ­րի՛ ու ժո­ղովր­դի՛ հա­մար: Բա­րի՛, հա­ճե­լի՛ ա­նակն­կալ­ներ: Բայց թող ա­մե­նից ա­ռաջ խա­ղաղ եր­կինք լի­նի, լի­նեն ա­նա­ռիկ սահ­ման­ներ, ա­ռողջ, ստեղ­ծա­րար մթնո­լորտ, թող քա­ղա­քա­կա­նութ­յուն կոչ­վա­ծից վեր, ոչ լո­զունգ­նե­րի ու կո­չե­րի մա­կար­դա­կով, այլ իս­կա­կա՛ն, ի­րա­կա՛ն միաս­նութ­յուն լի­նի ու հա­վա­տար­մութ­յուն, նվի­րում ազ­գա­յին մեր նպա­տակ­նե­րին ու ե­րա­զան­քին: