(Ձայն բարբառոյ յանապատի՝
Դեր Զորից Բերձոր)
Աստծո անհաղորդ հայացքի ներքո,
Աստծո անհաղորդ աչքերի առջև…
Իր մարդափրկիչ արժեքների համար Արևմուտքը հայոց հողում
Ռուսաստանի դեմ կռվում է մինչև վերջին հայը:
Իր ազգափրկիչ արժեքների համար Ռուսաստանը հայոց հողում
Արևմուտքի դեմ կռվում է մինչև վերջին հայը:
Արևմտամետ հայերն իրենց գաղափարների հաղթանակի համար հայոց հողում
կռվում են ռուսամետ հայերի դեմ՝ մինչև վերջին ռուսամետ հայը:
Ռուսամետ հայերն իրենց գաղափարների հաղթանակի համար հայոց հողում
կռվում են մինչև վերջին արևմտամետ հայը:
Այս է: Այսպես է:
Այսպես է եղել՝ Դեր Զորից Բերձոր:
Եվ հայի դարավոր թշնամին կռվում է՝ Արևմուտքի, Ռուսաստանի,
արևմտամետ ու ռուսամետ հայերի հետ ձեռք ձեռքի՝ մինչև վերջին հայը՝
արևմտամետ թե ռուսամետ:
Իսկ պատմության հայալեզու դասագրքերը քամելեոնի պես փոխում են իրենց գույնը,
և պատմությունն, ամոթից շիկնելով, կարմրում է, դառնում արնագույն: Արնագույն, ինչպես օսմանցոց-թրքաց կամ սովետա-ռուսաց արյունոտ յաթաղանները, սրերն ու դրոշները:
Եվ խաչվում, քառատվում, ջնջվում են իրար հանդեպ ատելությամբ լցված
արևմտա-, ռուսա-, չգիտեմ ինչամետ բոլո՛ր հայերը:
Մնում են թրքա… Չէ՛, ո՛չ թե -մետ, այլ թրքացած… Չէ՛, հայերը չէ՛…
