Կգա մի երանելի ժամանակ, երբ հողագնդում ապրող բոլոր մարդիկ այնքան կհասունանան, կդառնան այնքան խելացի ու խելամիտ, որ կգիտակցեն ու կհասկանան, որ բարեբախ- տություն է, որ ապրում են տիեզերական անհուն ու անսահման տարածության մեջ ամբողջացած, մարմնավորված ու հոգեղենացած Երկիր մոլորակում: Երկնային ու երկրային երկու իրականություններից կազմավորվել, իմաստավորվել է Երկիր բառը, որի մեջ մեկտեղվել է նյութական ու հոգեղեն աշխարհների բովանդակությունը: Երկիր մոլորակն անխախտելի էացումն է նյութական ու հոգեղեն աշխարհների:
Երկիր մոլորակում են ծնվել, ապրել ու վերամարմնավորվել նաև երկնային լույսից, սիրուց ու հոգեհոսքերից մարմնավորված, կյանք առած ու երկնային տարերքներից` հողից, ջրից, կրակից ու օդից հղացած մեր նախնիները: Մենք երկնային լույսից սկզբնավորված արարչածին էակներ ենք և պետք է սիրենք, գնահատենք արարչագործությամբ մեզ տրված մեր հայրենի մոլորակը:
«Տիեզերքի սրտխփոցը» գրքում ես գրել եմ աստղաշխարհների, նյութական ու հոգեղեն մթաշխարհների ու մտաշխարհների, մարդկային ներաշխարհների անսահմանափակ ու հուզական, զգայական ապրումների, երազանքների մասին: «Տոհմածառերի երկիրը» իմ բանաստեղծական ժողովածուն ներկայացնում է մեր մարդկային էության և աստվածային հավերժական ու անմահ իրողությունների սիրով ու հավատով փոխկապակցված Երկիր մոլորակը:
Հողագունդը, որ նաև Ջրագունդ և Օդագունդ է, բարեշրջվելով Սիրագունդ ու Հոգեգունդ պետք է դառնա մարդկության համար: Մենք ծնվել ու ապրում ենք Արարչական երկրում: Արարչաստեղծ, բիբլիական Արարատ լեռը որպես խորհրդանիշ ապրում է բոլոր հայերի սրտում, հոգեմտածողության մեջ:
Աստծու որդու պես հալածված ու խաչված հայ ժողովրդի զավակները տեղահանվել, եղեռնազարկվել ու սփռվել են հայրենի մոլորակում: Նրանց երակների մեջ հոսում է հայոց ազգատոհմերի ժառանգական արյունը: Նրանց հոգեբանության, հոգեմտածողության մեջ սերնդեսերունդ շարունակվում են վերարտադրվել Աստվածատուր շնորհները` երգելու, պարելու, նկարելու, գրելու: Կյանքը ստեղծագործական աշխատանքով հարստացնելու, գեղեցկացնելու, ավելի բարետես ու գրավիչ դարձնելու հակումները հայորդիների ու հայուհիների անուրանալի ձիրքերի վկայություններն են:
Հայոց մտածողության մեջ երկիրը հայրենիքն է, հայրենի բնաշխարհը, ծննդավայրը: Մեր բոլորի ծննդավայրը գտնվում է Երկիր մոլորակում: Մենք` հայերս, ինչքան էլ ազգասեր ու հայրենասեր լինենք, մեր հոգեմտածողությամբ մարդասեր ենք ու սիրում ենք աշխարհի բոլոր խաղաղասեր ու արվեստասեր մարդկանց: Հայոց հայրենատներն այն սրբազան օթևաններն են, որտեղ ապրում են հայախոս ընտանիքները, որտեղ հնչում է ոսկեղենիկ հայոց լեզուն, որտեղ թևածում է հայ մշակույթի կենարար շունչը:
«Հայրենատների մոլորակը» բանաստեղծությունների ժողովածուն տրամաբանական շարունակությունն է «Տոհմածառերի երկիր» ժողովածուի: Շատ կցանկանայի, որ երկու գրքերն էլ տեղ գտնեին նրբաճաշակ ու բարձրաճաշակ աշխարհասփյուռ հայ ընթերցողների գրադարակներում ու գրասեղաններին: Համոզված եմ, որ նրանց մեջ կգտնվեն մարդիկ, ովքեր իմ ժողովածուներում ամփոփված բանաստեղծական, խոհական ու իմաստասիրական ասելիքը կփոխանցեն իրենց ընկերներին, մտերիմներին, հարազատներին և, ինչու չէ, նաև կփորձեն թարգմանաբար ներկայացնել այլազգի ընթերցողներին: Մոլորակով մեկ պետք է ընդլայնվի հայոց տոհմածառերի երկիրը: Հայրենատները պետք է հայոց լեզվի, հայ մշակույթի լուսավոր ու մարդասիրական շունչը սփռեն ողջ մոլորակում: Հայրենասիրությունն ու մարդասիրությունը պետք է խաղաղ ու համերաշխ գոյատևեն ու հարատևեն Հայրենատների մոլորակում…
Մենք մեր բարձրարժեք մշակույթով կարող ենք նոր շունչ հաղորդել մեր Երկիր մոլորակին…
