Էդվարդ ՄԻԼԻՏՈՆՅԱՆ ԿԱԽԱՐԴԱԿԱՆ ՄԱՏԻՏԸ Լինում է և կա մի տղա, անունը՝ Էդվարդ, նա 5 տարեկան է և ունի մի մատիտ, որի քիթն այնքան է քսվել թղթերին, պատերին, որ մաշվել ու համարյա անպիտան է: Էդվարդի հայրը տուն է կառուցում, պատերն արդեն ութ շարք բարձրացել են, և երեխաները խաղում են պատից քիչ հեռու: Էդվարդի քույր Տաթևիկը ինը […]
Հովհաննես Թումանյանը ժամանակին փոքրերի համար ստեղծվող գրականությունը համարել է մեծ գրականություն, խորհուրդ տվել մշակույթի ներկայացուցիչներին, որ այն ստեղծվի բարձր մակարդակով ու տպագրվի որակյալ: Իսկ Եղիշե Չարենցը Հայպետհրատում աշխատելու տարիներին պահանջել է մանկապատանեկան գրքերը տպագրել ամենաորակյալ թղթի վրա, նկարազարդել վարպետորեն, սրբագրել լուրջ ու անսխալ: Ե՛վ այդ ժամանակներում, և՛ մեր օրերում մեծերի վերոնշյալ դիտարկումները չեն հնացել, որովհետև […]
Ռոզա ԵՂԻԱԶԱՐՅԱՆ Սուտլիկը Վաղուց, շատ վաղուց մի փոքրիկ սուտասան կար: Չէ, նա վատ տղա չէր, պարզապես սիրում էր ստեր փչել, նույնիսկ ինքն իրեն երբեք ճիշտը չէր ասում: Հորինել էր այդ սուտլիկը կեղծ աշխարհ, կեղծ մարդկանց, կեղծ բառեր, կեղծ երազներ և ապրում էր այդ կեղծիքի մեջ ու հավատում այդ կեղծիքին: Բավական չէ, որ ինքն էր հավատում, […]
*** Ամառանոցից վերադառնում ենք տուն: Ճամփեզրին ձմերուկ են վաճառում: Նարեն, որ դեռ 2 տարեկան չկա, աչքը ձմերուկների կիտուկին, հարցնում է. – Պապի՛կ, փոքր ձմերուկին հայերեն ի՞նչ են ասում: *** Իսկ երբ Նարեն չորս տարեկան էր, ինչպես ասում են, շատ վատ էր ուտում: Բոլոր ջանքերն ապարդյուն էին: Փորձեցի մի միջոց կիրառել: – Նարե՛,- ասացի,- մի հետաքրքիր […]
Յուրի ՍԱՀԱԿՅԱՆ ՀԱՅԿԻ ԺԱՌԱՆԳԸ Նա Հայկի ժառանգ ու հայկազուն է, Նա ո՛չ հերոս է, ո՛չ դյուցազուն է, Հեռվից, մշուշից հայտնվում, գալիս, Միշտ էլ նույն հարցն ու խորհուրդն է տալիս. – Կանաչ աշխարհ է ու կարմիր արև, Այս արևի տակ դու ի՞նչ ես արել: Մի ծառ տնկե՞լ ես, Մի ծիտ փրկե՞լ ես, Մի ծուռ շտկե՞լ ես, […]
