2022 թվա­կանն այն­քան էլ բա­րի և­ ու­րախ զգա­ցո­ղութ­յուն­ներ չի թո­ղել հո­գուս մեջ, դժբախ­տա­բար։ Մեր երկ­րի լար­ված ու ան­հանգս­տութ­յուն­նե­րով լի ի­րա­վի­ճա­կը, մեր ո­խե­րիմ հար­ևան­նե­րի պար­բե­րա­կան հար­ձա­կում­նե­րը և սահ­ման­նե­րի խախ­տում­նե­րը, ա­ռա­վել ևս՝ ներ­խու­ժու­մը մեր ինք­նիշ­խան երկ­րի տա­րածք, մեր բազ­մա­թիվ զին­վոր­նե­րի, այդ թվում և կա­նանց նա­հա­տա­կութ­յու­նը, Ար­ցա­խի շրջա­փա­կու­մը, գա­զազր­կումն ու Հա­յաս­տա­նի հետ միա՛կ ճա­նա­պար­հի՝ Լա­չի­նի մի­ջանց­քի փա­կու­մը, և­ […]

Share on Facebook

Չ­նա­յած տե­ղի ու­նե­ցած ազ­գա­յին ա­հա­վոր ող­բեր­գութ­յանն ու մեր ժո­ղովր­դի գլխին կրկին գա­հա­վի­ժած քա­ղա­քա­կան վայ­րի­վե­րում­նե­րի այս ցա­վա­լի ա­նո­րո­շութ­յա­նը, ինչն, ան­շուշտ, չա­փից դուրս տհաճ ու չթու­լա­ցող լար­վա­ծութ­յան մեջ է պա­հում բո­լո­րիս, այ­նո­ւա­մե­նայ­նիվ, պի­տի ա­սեմ, որ, ի պա­տիվ մեզ, բնավ էլ չհու­սալք­վե­ցինք…Ս­տեղծ­ված ա­նե­լա­նե­լի ի­րա­վի­ճա­կը, բնա­կա­նա­բար, չէր կա­րող չազ­դել նաև գրա­կան կյան­քի վրա, սա­կայն հայն ա­ռանց գրի՞… Է­լի գրվեց […]

Share on Facebook

Տար­վա գնա­հա­տա­կա­նը թող­նե­լով ա­մեն քայ­լա­փո­խի, հնա­րա­վոր ու անհ­նար բո­լոր հար­թակ­նե­րում մտքի անկրկ­նե­լի «գո­հար­նե­րով» ինք­նա­հաս­տատ­վել փոր­ձող, հա­սա­րա­կութ­յան տար­բեր շեր­տե­րում բո­լոր ժա­մա­նակ­նե­րում առ­կա, իս­կը Շուկ­շի­նի «Շշպ­ռեց» պատմ­ված­քի հե­րոս դե­մա­գոգ բան­սար­կու Գ­լե­բի կրկնօ­րի­նակ­նե­րին՝ Հով­հան­նես Թու­ման­յա­նի մի հոդ­վա­ծի սոսկ վեր­նա­գիրն եմ ցան­կա­նում հու­շել՝ հույ­սով, որ մի քա­նի րո­պեով կիջ­նեն ա­մե­նա­գե­տի ի­րենց բար­ձուն­քից և կկար­դան «­Հայ­կա­կան հարցն ու իր լու­ծու­մը» […]

Share on Facebook

«Ախ­տո­րո­շում» բառն ար­դեն իսկ խո­սում է հի­վան­դի մա­սին. եր­կիրս հի­վանդ է: Եր­բեմն թվում է՝ ան­բու­ժե­լի… Ու­րեմն՝ հի­վանդ ենք մենք. բո­լորս ենք հի­վանդ, հատ­կա­պես նրանք, ով­քեր ի­րենց ա­ռա­վել քան ա­ռողջ են հա­մա­րում: Գու­ցե նրա­նից է, որ ապ­րում են՝ ու­տում են, խմում… Էլ ինչ է պետք, Շո՛ւ­ռա, եր­ջա­նիկ լի­նե­լու հա­մար…Հենց այս­պես էլ ապ­րում ենք՝ ապ­րե­լու ի­մի­տա­ցիա ա­նե­լով, […]

Share on Facebook

Միշտ հա­մոզ­ված եմ ե­ղել, որ ժա­մա­նա­կը հենց հա­վեր­ժութ­յուն է, որ այն, որ­պես մի կա­տա­ղի գետ, հո­սում է ա­ռողջ և զ­վարթ… բայց ա­հա, ժա­մա­նա­կը, այդ ա­մե­հի հա­վեր­ժութ­յու­նը, ձեռք է բե­րել մարդ­կա­յին հատ­կա­նիշ­ներ… նա ծե­րա­ցել է, դար­ձել մի զա­ռամ, ցնդած ծե­րուկ, ո­րը հո­գա­ծութ­յան կա­րիք ու­նի: Եվ նրա միակ հա­րա­զա­տը մենք ենք: Իսկ նա չի ըն­դու­նում մեզ, չի […]

Share on Facebook

Մա­ռա­խուղ էր՝ թանձր նստած քա­ղա­քին վրայ:Մօ­տե­ցայ պա­տու­հա­նին.–Բա­րի լոյս, բա­րի ա­ռա­ւօտ,-կտցա­հա­րեց թռչնի­կը լո­ւաց­քի լա­րին վրայ թա­ռած, յի­շեց­նե­լով որ հա­ցի ժամն է:Բուռ մը հա­ցի կտոր­տանք­ներ նե­տե­ցի, խումբ մը թռչնիկ­ներ չես գի­տեր ուր­կէ հա­ւա­քո­ւե­ցան նա­խա­ճա­շե­լու… ա­մէ­նօ­րեայ պատ­կեր, մօրս յի­շա­տա­կը թար­մաց­նող:2022 տա­րին թա­ւա­լե­ցաւ, ու­րախ, տխուր մա­նա­ւանդ յու­սա­խա­բու­թեան պա­հե­րով, հաշ­ւո­ւած օ­րեր, ու կը ժա­մա­նէ Նոր տա­րին…Ի՞նչ է տար­բե­րու­թիւ­նը հի­նին և […]

Share on Facebook

Ան­ցած տա­րե­վեր­ջին բո­լորս թա­քուն հույս ու­նեինք, որ այս տա­րին ա­վե­լի բա­րեն­պաստ կլի­նի մեր ազ­գի և պե­տութ­յան հա­մար: Սա­կայն այս տա­րին ևս լի էր կան­խա­տե­սե­լի և­ ան­կան­խա­տե­սե­լի փոր­ձութ­յուն­նե­րով. պա­տե­րազմ, հար­յու­րա­վոր զո­հեր, տա­րածք­նե­րի կո­րուստ Ս­յու­նի­քում: Վեր­ջին օ­րե­րին էլ թուր­քե­րը «բնա­պահ­պան­նե­րի» ան­վան տակ թաքն­ված ազ­գայ­նա­կան­նե­րի հրո­սա­կախմ­բով փա­կե­ցին Լա­չի­նի մի­ջանց­քը, հու­մա­նի­տար ա­ղե­տի վտան­գի տակ դնե­լով Ար­ցա­խի բնակ­չութ­յա­նը:Ա­ռանձ­նա­կի գի­տե­լիք­ներ պետք […]

Share on Facebook

Դու էլ ե­կար ու գնում ես, 2022 թվա­կա՛ն:Ի՞նչ ժա­ռան­գե­ցիր, ի՞նչ թո­ղե­ցիր… կո­րուստ­ներ ու­նե­ցար քո նա­խոր­դի պես, շռայ­լե­ցիր մեր համ­բե­րութ­յու­նը, և նույն հե­նա­կը մնաց մեզ, մի կերպ ոտ­քի վրա մնա­լու հե­նա­կը՝ հույ­սը: Քո շռայլ խրախ­ճանք­նե­րը, ինք­նա­սեր ու ամ­բար­տա­վան պահ­ված­քը, ժո­ղովր­դին խա­բե­լու վար­պե­տութ­յու­նը, հա­վա­սար­նե­րի մեջ ան­հա­վա­սար, ու­ժեղ­նե­րի մեջ թույլ լի­նե­լու տա­փուկ վի­ճակդ ո­ղոր­մե­լի էր: Միակ թո­ղածդ դասն […]

Share on Facebook

Ա­ռաջ Նոր տա­րին միշտ ուշ էր գա­լիս մեր տուն: Ուշ էր գա­լիս հայ­կա­կան ազ­գա­յին բա­նա­կի շատ սպա­նե­րի տնե­րը: Մենք Ս­պա­րա­պե­տի՝ Վազ­գեն Սարգս­յա­նի գլխա­վո­րութ­յամբ նախ բարձ­րա­նում էինք Ե­ռաբ­լուր, ու­ղիղ կես­գի­շե­րին շնոր­հա­վո­րում էինք Ար­ցա­խը ա­զա­տագ­րած, մեր ժո­ղովր­դին ազ­գա­յին հպար­տութ­յուն ու ար­ժա­նա­պատ­վութ­յուն շնոր­հած հա­յազ­գի Մոն­թե Մել­քոն­յա­նի, եզ­դի Թե­մու­րե Զեյ­դի­նո­վի, ուկ­րաի­նա­ցի Վո­լո­դի­միր Գ­լո­բա­յի, թուրք­մեն Կուր­բան­մու­րադ Նե­պե­սո­վի, Ա­լեք­սանդր Թա­ման­յա­նի թո­ռան՝ […]

Share on Facebook

2022 թվա­կա­նի բա­զում հի­վան­դութ­յուն­նե­րի, ա­նա­ռող­ջութ­յուն­նե­րի, ցա­վե­րի բազ­մութ­յու­նից մատս դրել եմ իմ և շա­տե­րի կար­ծի­քով ա­մե­նա­ծանր դեպ­քե­րից մե­կի՝ սե­րիա­լա­յին մղձա­վան­ջի վրա: Ցա­վոք, դեռ հայտ­նի չէ, թե որ­քան ժա­մա­նակ. այդ հի­վան­դութ­յունն ա­ռա­ջա­նում է, դրա նո­րա­նոր հան­գույց­ներ, նո­րա­նոր օ­ջախ­ներ են բաց­վում ա­մեն օր: Դեռ ե­րեկ ա­կա­նա­տես ե­ղա նոր՝ «Ս­յուրպ­րիզ» «հու­մո­րա­յին սե­րիա­լին» (իս­կա­կան Ա­մա­նո­րի «սյուրպ­րիզ»), ո­րը, ի­հար­կե, ոչն­չով չպետք […]

Share on Facebook

­ Ի՞նչ ե­ղավ քեզ, եր­կի՛րս, սի­րո՛ւնս, հա­րա­զա՛տս… Հա­զա­րամ­յակ­ներ ապ­րած, գո­յութ­յան ճամ­փե­քին ան­հա­մար կռիվ­ներ տված, կորց­րած-ձեռք բե­րած՝ հի­մա ծռվել-կծկվել-վհատ նստել ես, սպա­սում ես…Ին­չի՞ն ես սպա­սում, ո՞ւմ… Մե­նա՛կս, էկ­զիս­տեն­ցիա­լի՛ստս, որ միշտ սայ­րի բե­րա­նով ես գնա­ցել-ե­կել, միշտ՝ անկ­ման սահ­մա­նով, վի­հի եզ­րով. քո ազ­գա­յին խաղն էլ քո էկ­զիս­տեն­ցիալ գո­յութ­յան խորհր­դա­նիշն է ա­սես՝ օ­դի մեջ ձգած ե­րե­րուն լա­րի վրա­յով, ձեռ­քերդ […]

Share on Facebook

2022 անց­նող տա­րին մտա­հոգ­վե­լու մեծ չա­փա­բա­ժին ու­ներ: Թշ­նա­մին դեռ իր դրոշ­նե­րը ծա­ծա­նում է մեր սահ­ման­նե­րից ներս ու պա­հան­ջում ա­ռայժմ Ս­յու­նի­քը՝ դա­ժա­նո­րեն շրջա­փա­կե­լով Ար­ցա­խը: Ու­նե­ցանք նոր զո­հեր, ու­րեմն՝ նոր կսկիծ­ներ: Անց­նող տար­վա լու­սա­վոր պա­հը կապ­վում է Խա­չա­տուր Ա­բով­յա­նի՝ մեծ լու­սա­վոր­չի ա­նու­նը կրող ման­կա­վար­ժա­կան մայր բու­հի 100-ամ­յա­կի բազ­մա­թիվ հե­տաքր­քիր մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի հետ, ո­րի ըն­թաց­քում կա­ռա­վա­րա­կան մա­կար­դա­կով և մեծ […]

Share on Facebook

Ցա­վա­նախշ, ցա­վամ­ռունչ, դա­րա­հեծ, դա­րա­դավ, ա­զա­տա­տենչ ի՛մ ժո­ղո­վուրդ, ի սփյուռս հա­յութ­յուն, ի՛մ բյու­րա­վոր նա­հա­տակ լույս մար­տիկ­ներ՝ խոց­ված դրսից ու ներ­սից, կարկ­տա­հար՝ վայ­րե­նա­բա­րո բո­րե­նի­նե­րից, հայ­րեն­յաց ե­զերք­նե­րում մա­սունք­ված ի՛մ հայ­րե­նա­պահ­ներ՝ դավ­վա՜ծ-նշխար­ված, ի՛մ շրջա­փակ­ված լեռ­նամ­ռունչ հայ­րե­նա­կից­ներ, ի՛մ մա­միկ­ներ-պա­պիկ­ներ, Հայ­րե­նի­քի ա­զա­տութ­յա­նը, պայ­քա­րին հարս­նա­ցած ի՛մ պար­մա­նու­հի­ներ, որ­դե­կա­րո՛տ իմ սրբա­սուրբ մայ­րեր, զարկ­ված ու զրկված ի՛մ լեռ­նաս­տան­ներ, ի՛մ սրբա­տե­ղի­ներ՝ պղծված, բայց աստ­վա­ծադ­ղորդ, ձայ­նար­կու […]

Share on Facebook

Եվս մի օր, և 2023 թվա­կա­նը կթա­կի մեր դռնե­րը: Ի՞նչ զգա­ցո­ղութ­յուն­նե­րով, ի՞նչ մտքե­րով ու ապ­րում­նե­րով ենք դի­մա­վո­րե­լու, ի՞նչ ենք ա­սե­լու ինք­ներս մեզ և մեր ժո­ղովր­դին՝ Հա­յաս­տա­նում, Ար­ցա­խում և Սփ­յուռ­քում: Այս մտո­րում­նե­րով ա­կա­մա­յից թեր­թում էի գրա­սե­ղա­նիս վրա­յի ար­խի­վա­յին թղթե­րը, ու հան­կարծ աչքս ըն­կավ մեր մե­ծե­րից մե­կի՝ Ար­շակ Չո­պան­յա­նի ու­ղիղ մեկ դար ա­ռաջ՝ 1922-ին, Փա­րի­զից Ե­գիպ­տոս Մի­քա­յել […]

Share on Facebook

Դեկ­տեմ­բե­րի 23-ին տե­ղի ու­նե­ցավ ՀԳՄ նա­խա­գա­հութ­յան և վար­չութ­յան հա­մա­տեղ նիստ։ ՀԳՄ նա­խա­գահ Էդ. Մի­լի­տոն­յա­նը նախ ներ­կա­յաց­րեց անց­նող տար­վա ըն­թաց­քում կյան­քին հրա­ժեշտ տված գրող­նե­րի միութ­յան ան­դամ­նե­րի ցան­կը, ո­րոնց հի­շա­տա­կը ներ­կա­նե­րը հար­գե­ցին հոտն­կայս, մեկ րո­պե լռութ­յամբ, ա­պա անդ­րա­դար­ձավ ներ­կա քա­ղա­քա­կան բարդ ի­րա­վի­ճա­կում Հա­յաս­տա­նի ու Ար­ցա­խի գրող­նե­րի միութ­յուն­նե­րի ղե­կա­վա­րութ­յան մշտա­կան կա­պին ու հա­մա­գոր­ծակ­ցութ­յա­նը: Նա հան­գա­մա­նո­րեն ներ­կա­յաց­րեց 2022 թ. […]

Share on Facebook

­ Նոր տա­րին  նոր ժա­մա­նա­կի ներ­կա­յութ­յուն է։  Այն վայրկ­յան առ վայրկ­յան գա­լիս է ու մեզ առ­նում իր մեջ։ Բայց նրա գա­լը մե­զա­նով է պայ­մա­նա­վոր­ված, քա­նի որ վայրկ­յան­նե­րին կյան­քի կո­չո­ղը մենք ենք, նրան­ցով տա­րի ստեղ­ծո­ղը մենք ենք, նաև բա­րու և լա­վի, հույ­սի (եր­բեմն՝ դառ­նութ­յան) նե­րար­կողն ենք։Ժա­մա­նակ ա­րա­րո­ղը։Ու Նոր տա­րին  մեր քայ­լե­րով է գա­լիս, հե­քիա­թից դուրս, ո­րով­հետև երկն­քից […]

Share on Facebook

Անց­նող տա­րին ո­րոշ ա­ռում­նե­րով նշա­նա­կա­լից եմ հա­մա­րում. տա­րե­մու­տին լույս տե­սավ ինձ հա­մար կար­ևոր «­Խոսք ու զրույց» գիրքս, ո­րի ա­վե­լի քան 400 է­ջե­րում ես ներ­կա եմ թե՛ որ­պես լրագ­րող՝ մշա­կույ­թի ճա­նաչ­ված գոր­ծիչ­նե­րի հետ անց­կաց­րած հար­ցազ­րույց­նե­րով, մի շարք հոդ­ված­նե­րով, թե՛ որ­պես բա­նաս­տեղծ, գրի մարդ՝ տար­բեր ա­ռիթ­նե­րով մա­մու­լին տված ի՛մ իսկ հար­ցազ­րույց­նե­րով: Գր­քի գլխա­վոր թե­ման հոգ­ևոր, մշա­կու­թա­յին կյանքն […]

Share on Facebook

Անց­նող տա­րին սոս­կա­լի ծանր էր ու եր­բեմն մղձա­վան­ջա­յին եր­ևա­կում­նե­րի շքերթ էր հի­շեց­նում… Պա­տա­հա­կան ծա­նոթ­նե­րիցս մե­կին՝ հե­րո­սա­բար ըն­կեր­նե­րի հետ մար­տա­կան հանձ­նա­րա­րութ­յու­նը կա­տա­րող Իշ­խան Սարգս­յա­նին, առ­ևան­գե­ցին սե­փա­կան պե­տութ­յան տա­րած­քում և Բաք­վի դա­տա­րա­նում, որ­պես ա­հա­բեկ­չի, դա­տա­պար­տե­ցին 19 տար­վա ա­զա­տազրկ­ման, Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի ամ­բիո­նից պե­տա­կան այ­րը, փո­ղո­ցա­յին խոս­ված­քով դի­մե­լով զոհ­ված Հե­րո­սի մո­րը, «բա­ցատ­րութ­յան» կան­չեց նրա ա­մուս­նուն: Այդ ա­մե­նին ա­ռըն­թեր կամ […]

Share on Facebook

Ար­ցախ­յան 44-օր­յա պա­տե­րազ­մից եր­կու տա­րի է ան­ցել: Են­թադր­վում է, որ աս­տի­ճա­նա­բար պի­տի մեղմ­վեն մարդ­կանց տա­ռա­պանք­ներն ու զրկանք­նե­րը, որ­դե­կո­րույս մայ­րե­րի վի­րա­վոր, խոց­ված սրտե­րը կա­մոք­վեն նո­րա­ծին ման­չուկ­նե­րի ա­վե­տա­բեր ժպիտ­նե­րից: Սա­կայն վիշտն այն­քան խորն է, կո­րուստն՝ ան­դառ­նա­լի, որ տասն­յակ տա­րի­ներ կպա­հանջ­վեն նրանց ար­տաս­վող աչ­քե­րի թա­խի­ծը ցրե­լու, դա­ժան ի­րո­ղութ­յան հետ հաշտ­վե­լու հա­մար: Ե­ռա­բլու­րը, ստե­փա­նա­կերտ­յան պան­թեո­նը, որ­տեղ ննջում են նա­հա­տակ­ված […]

Share on Facebook

Եվս մեկ պտույտ գոր­ծեց երկ­րա­գուն­դը ա­րե­գա­կի շուրջ: Վստահ եմ՝ ա­րե­գա­կը ևս դժ­գոհ է, որ այն սո­վո­րա­կա­նից ա­վե­լի ա­րագ կա­տար­վեց: Թե ո՞ւր է շտա­պում Եր­կիր մո­լո­րա­կը: Ես կա­սեի՝ սա պտույտ չէր, գլխա­պտույտ էր: Ու հի­մա գի­տեմ եր­բեմն-եր­բեմն գլխա­պ­տույտ­նե­րիս պատ­ճա­ռը. այդ երկ­րա­գունդն է ինձ պա­տիվ ա­նում պտտվել իր հետ: Գոհ եմ ու շնոր­հա­կալ: Կա­րիք չկա: Ես ինքս՝ […]

Share on Facebook