Բաժին՝ Գույժ

Ժի­րայր Դա­նիէ­լեան

,

­Ժի­րայր Դա­նիէ­լեան (1941-2022) ար­մատ­նե­րով ­Հա­ճը­նէն, Ա­րեւմ­տա­հա­յաս­տան: Ս­փիւռ­քա­հայ ակ­նա­ռու մտա­ւո­րա­կա­նը, բա­նա­սէրն ու վեր­ջին մո­հի­կան­նե­րէն մէ­կը Սփիւռ­քա­հայ ազ­նո­ւա­կան ու պա­տ­ուա­կան սե­րուն­դի մը շի­ցե­ցաւ Ա­մե­րի­կա­յի մէջ, թո­ղե­լով ան­դառ­նա­լի բաց մը: ­Դա­նիէ­լեա­նը թէ՛ իբ­րեւ բա­նա­սէր եւ թէ՛ իբ­րեւ ուսու­ցիչ-տնօ­րէն, խմբա­գիր եւ գրող ­Լի­բա­նա­նա­հայ ի­մա­ցա­կան, մտա­ւոր ու գրա­կան-մշա­կու­թա­յին կեան­քի սիւ­նե­րէն մէ­կը կրնայ հա­մա­րո­ւիլ եւ կէս դա­րի հաս­նող ար­գա­սի­քու­թեան մը գի­ծը բա­նա­լով, ան կրցաւ միա­ժա­մա­նակ յար­գանքն ու համա­գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը վա­յե­լել հայ­րե­նի­քի եւ Ս­փիւռ­քի գրե­թէ բո­լոր հաս­տա­տու­թիւն­նե­րուն: Ա­նոր յօ­րի­նած բա­նա­սի­րա­կան հա­տոր­նե­րը (հրա­տա­րա­կ­ուած Ե­րե­ւա­նի եւ ­Պէյ­րու­թի մէջ)  հարս­տա­ցու­ցին ­Հայ գրա­կա­նու­թեան բա­նա­սի­րա­կան, գրա­կա­նա­գի­տա­կան եւ ի­մա­ցա­կան աշ­խար­հը: Ըլ­լա­լով խմբա­գիր զա­նա­զան գրա­կան հան­դէս­նե­րու եւ հիմ­նե­լով իր անձ­նա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ «­Կա­մար»ը՝ ­Դա­նիէ­լեան մշտա­պէս բարձ­րա­ցուց ­Հայ գիրն ու գրա­կա­նու­թիւ­նը եւ Ս­փիւռ­քա­հայ վե­րապ­րած սե­րուն­դին սկսած ար­դար ու  պայ­ծառ ա­ռա­քե­լու­թիւ­նը  ար­ժա­նօ­րէն […]

Ալվարդ Պետրոսյան

,

*** ­Մեծ է Ալ­վարդ ­Պետ­րոս­յա­նի ներդ­րու­մը վեր­ջին տաս­նամ­յակ­նե­րի հայ գրա­կա­նութ­յան, հրա­պա­րա­կագ­րութ­յան, գրա­կան կյան­քի կազ­մա­կերպ­ման բնա­գա­վառ­նե­րում, ո­րի հա­մար նա ար­ժա­նա­ցել է պե­տա­կան ու հա­սա­րա­կա­կան մի շարք պարգև­նե­րի: ­Ճա­նաչ­ված գրո­ղի, ազ­գա­յին-հա­սա­րա­կա­կան գործ­չի՝ Ալ­վարդ ­Պետ­րոս­յա­նի հի­շա­տա­կը միշտ վառ կմնա նրա գրչա­կից­նե­րի, գոր­ծըն­կեր­նե­րի, մտե­րիմ­նե­րի ու հա­րա­զատ­նե­րի, բազ­մա­թիվ ըն­թեր­ցող­նե­րի սրտե­րում: ՀԳՄ վարչություն   *** 60-70-ա­կան թվա­կան­նե­րը, հե­տո նաև 80-ա­կան­ներն ար­վես­տի […]

ԱՐԱՄ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

,

ԱՐԱՄ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ. ԱՐԻԿԸ Լոս Ան­ջե­լե­սում կյան­քի 93-րդ տա­րում մա­հա­ցավ Ա­րամ Գ­րի­գոր­յա­նը: 1970-80-ա­կան թթ. հայ­կա­կան գրա­կան կյան­քի ա­մե­նա­հայտ­նի դեմ­քե­րից մեկն էր, բա­նա­սի­րա­կան գի­տութ­յուն­նե­րի դոկ­տոր, Մ. Ա­բեղ­յա­նի անվ. գրա­կա­նութ­յան ինս­տի­տու­տի գրա­կա­նութ­յան տե­սութ­յան բաժ­նի եր­կա­րամ­յա վա­րիչ. այս բա­ժի­նը Ա­րամ Գ­րի­գոր­յա­նի ղե­կա­վա­րութ­յան տա­րի­նե­րին դար­ձավ գրա­կան-տե­սա­կան մտքի զար­գաց­ման կենտ­րոն­նե­րից մե­կը Հա­յաս­տա­նում և տ­պագ­րեց մի քա­նի կո­լեկ­տիվ մե­նագ­րութ­յուն­ներ, ո­րոնք էա­կան դեր […]

Մկրտիչ Մարկոսեան / ԳԱՒԱՌԻ ՇԱՐՈՒՆԱԿՈՒՈՂ ՄԱՀԸ ԵՒ ՄԿՐՏԻՉ ՄԱՐԿՈՍԵԱՆԻ ԱՆՄԱՀՈՒԹԵԱՆ ԳԱՂՏՆԻՔԸ

,

1989-ի Սեպ­տեմ­բե­րի 14-ին լու­սա­ւոր օր պար­գե­ւեց ինձ Ս­տամ­բու­լում խմբագ­րա­պետ Ռո­պէր Հատ­տէ­ճեա­նը՝ հնա­րա­ւո­րու­թիւն ստեղ­ծե­լով «­Մար­մա­րա»ի տա­նը վա­րե­լու պոլ­սա­հայ գրա­կան ա­ւա­գա­նու հետ ջերմ ու շի­տակ, ան­մո­ռաց զրոյց։ Այ­սօր նրան­ցից միայն եր­կու­սը մնա­ցին պատ­նէ­շի վրայ՝ խմբա­գի­րը եւ բա­նաս­տեղծ Իգ­նա Սա­րըաս­լա­նը։ Միւս­նե­րը՝ Զահ­րա­տը, Զա­րեհ Խ­րա­խու­նին, Վար­դան Կո­մի­կեա­նը, Վարդ Շի­կա­հե­րը, Ան­դան Էօ­զէ­րը, այ­լեւս յի­շա­տակ են։ Իսկ օ­րեր ա­ռաջ հե­ռա­ձայ­նը գու­ժեց, […]

Ալբերտ Օհանյան

,

Կ­յան­քի 83-րդ տա­րում Մոսկ­վա­յում վախ­ճան­վել է Հա­յաս­տա­նի, Վ­րաս­տա­նի և Ռու­սաս­տա­նի գրող­նե­րի միութ­յուն­նե­րի ան­դամ, Հա­յաս­տա­նի և Ռու­սաս­տա­նի մշա­կույ­թի վաս­տա­կա­վոր գոր­ծիչ, Ռու­սաս­տա­նի գրող­նե­րի միութ­յան քար­տու­ղար, գրող, գրա­կա­նա­գետ ԱԼԲԵՐՏ ՕՀԱՆՅԱՆԸ: Ալ­բերտ Օ­հան­յա­նը ծնվել է 1939 թվա­կա­նին, Թ­բի­լի­սիում։ 1962 թ. ա­վար­տել է տե­ղի Պուշ­կի­նի ան­վան ման­կա­վար­ժա­կան ինս­տի­տու­տը և մեկ­նել Մոսկ­վա՝ ու­սու­մը շա­րու­նա­կե­լու։ 1974 թ. ա­վար­տել է աս­պի­րան­տու­րան և թեկ­նա­ծո­ւա­կան […]

Զավեն Ավետիսյան

,

­Հայ գրա­կա­նա­գի­տութ­յու­նը ցա­վա­լի կո­րուստ կրեց: 89-րդ ­տա­րում կյան­քից հե­ռա­ցավ բան. գիտ. դոկ­տոր, պրո­ֆե­սոր, 1980 թվից ՀԳՄ ան­դամ ­Զավեն ­Վա­սի­լի Ա­վե­տիս­յա­նը: Ն­վիր­յալ այդ գրա­կա­նա­գե­տի մա­հը ըն­տա­նի­քի և ­հա­րա­զատ­նե­րի հետ միա­սին ծանր վիշտ է պատ­ճա­ռել նաև գրա­կան մի­ջա­վայ­րին ու գոր­ծըն­կեր­նե­րին: Ն­րանք կորց­րել են լավ ըն­կե­րո­ջը և ­բա­րե­կիրթ մար­դուն, գրա­կա­նութ­յան պատ­մա­բա­նին ու տե­սա­բա­նին, հրա­շա­լի գիտ­նա­կան-ման­կա­վար­ժին, որ եր­կար տա­րի­ներ […]

Համլետ Կարճիկյան․ ՀՐԱԺԵՇՏ ԳՐՈՂԻՆ, ՄԱՐԴՈՒՆ, ԸՆԿԵՐՈՋԸ

,

­Հա­յոց գրա­կան ըն­տա­նի­քը և ըն­թեր­ցող հան­րութ­յու­նը ծանր կո­րուստ կրե­ցին. 86-րդ ­տա­րում, եր­կա­րատև հի­վան­դութ­յու­նից հե­տո, կյան­քից հե­ռա­ցավ բա­նաս­տեղծ, թարգ­մա­նիչ և հ­րա­պա­րա­կա­խոս, 1960 թվից գրահ­րա­տա­րակ­չա­կան հա­մա­կար­գում աշ­խա­տող, բազ­մա­թիվ գե­ղար­վես­տա­կան գրքե­րի և ­հայ դպրո­ցի դա­սագր­քե­րի ու քրես­տո­մա­տիա­նե­րի խմբա­գիր, 1975-ից ՀԳՄ ան­դամ ­Համ­լետ ­Թոր­գո­մի ­Կար­ճիկ­յա­նը: 20-րդ ­դա­րի երկ­րորդ կե­սի վեր­ջին 40 տա­րի­նե­րի ու մեր դա­րասկզ­բի գրա­կան-մշա­կու­թա­յին կյան­քի ա­մե­նից ե­ռան­դուն […]

Մահացել է բանաստեղծ Ռազմիկ Դավոյանը

,

Հունվարի 11-ին 81 տարեկան հասակում կյանքից հեռացել է անվանի բանաստեղծ Ռազմիկ Դավոյանը: Ռազմիկ Դավոյանը հեղինակել է «Ստվերների միջով» (Երևան, 1967 թ.), «Ռեքվիեմ» (Երևան, 1969 թ.), «Խաչերի ջարդը» (Բեյրութ, 1972 թ.), «Մեղրահաց» (Երևան, 1973 թ.), «Կեղևդ բաց արա» (Երևան, 1975 թ.), «Ինչ էր եղել» (Երևան, 1977 թ.), «Տաք սալեր» (Երևան, 1978 թ.), «Պոեմներ» (Երևան, 1980 թ.), «Պղնձե վարդ» (Երևան, 1983 […]

Ար­մեն Աշ­րաֆ­յա­ն / ԲԱՑԱՌԻԿ ՄԱՐԴԸ

,

  Ար­մեն Գա­րե­գի­նի Աշ­րաֆ­յա­նը ինք­նա­տիպ մարդ էր, վառ ան­հա­տա­կա­նութ­յուն, ո­րի հետ ա­մեն մի շփու­մը տոն էր, հնչյու­նի ու բա­ռի խրախ­ճանք, հու­մո­րի և­ ա­նեկ­դո­տի կեն­դա­նի ապ­րում: Նա մա­քուր ու շի­տակ, խոր ու խո­րա­խոր­հուրդ հո­գի էր՝ բարձր մտա­վոր կա­րո­ղութ­յուն­նե­րով, դի­տո­ղու­նակ, շրջա­հա­յաց, վեր­լու­ծա­կան ճկուն մտքով, միա­ժա­մա­նակ քնա­րա­կան հո­գե­կերտ­ված­քով: Նա հու­սա­լի և հա­վա­տա­րիմ ըն­կեր էր, նվիր­յալ ա­մու­սին ու հայր, […]

ՎԱՆՈ ՍԻՐԱԴԵՂՅԱՆ․ ԱՓՍՈՍ  ԷՐ  ԵՐԵԽԱՆ

,

Վ­տա­րան­դիութ­յան մեջ, որ­պես քա­ղա­քա­կան հա­լած­յալ, իր մահ­կա­նա­ցուն կնքեց գրող, հրա­պա­րա­կա­խոս, ՀԳՄ ան­դամ, քա­ղա­քա­կան-պե­տա­կան գոր­ծիչ ՎԱՆՈ  ՍԻՐԱԴԵՂՅԱՆԸ։  «Ար­ձա­կի եր­կիր էր մտել մի տղա, որ, իր բո­լոր ու բո­լոր նա­խորդ­նե­րից ա­վե­լի ճշգրիտ՝ ճշգրիտ բա­ռե­րով ճշմա­րիտ պատ­մութ­յուն­ներ էր պատ­մում, մո­տա­վոր բա­ռեր չու­ներ, որ­պես թե խոս­քը որ­ձա­քա­րին է անց­նե­լու՝ ժլատ ու ընտ­րող էր, վրի­պած բառ չու­ներ, նրա բառն ու […]

Վա­հան ­­ Տեր-­­Ղա­զար­յա­ն

,

Կ­յան­քից հե­ռա­ցել է ար­ձա­կա­գիր, դրա­մա­տուրգ, կի­նոս­ցե­նա­րիստ ­­Վա­հան ­­Տեր-­­Ղա­զար­յա­նը: ­­Վա­հան ­­Տեր-­­Ղա­զար­յա­նը ծնվել է 1950 թ. հու­լի­սի 20-ին, Եր­ևա­նում։ Ա­վար­տել է ­Մոսկ­վա­յի Մ. ­Գոր­կու ան­վան գրա­կա­նութ­յան ինս­տի­տու­տը։ Աշ­խա­տել է ­Հա­յաս­տա­նի պատ­մա­ճար­տա­րա­պե­տա­կան հու­շար­ձան­նե­րի գլխա­վոր վար­չութ­յու­նում, կազ­մա­կեր­պել հնա­գի­տա­կան-հե­տա­խու­զա­կան անձ­նագ­րա­վո­րող ար­շա­վախմ­բեր  ­Հա­յաս­տա­նի, Ար­ցա­խի, ­Ջա­վախ­քի տա­րածք­նե­րում։ Աշ­խա­տել է «­Պիո­ներ» ամ­սագ­րում, «­Սո­վե­տա­կան գրող» հրա­տա­րակ­չութ­յու­նում, ՀԽՍՀ գի­տութ­յուն­նե­րի ա­կա­դե­միա­յում։ Զ­բա­ղեց­րել է ՀՀ ԳԱԱ աշ­խար­հագ­րա­կան ըն­կե­րութ­յան անձ­նա­գի­տա­կան ար­շա­վախմ­բի պե­տի […]

ԳՈՒՅԺ․ մա­հա­ցել է ար­ձա­կա­գիր, եր­գի­ծա­բան, թարգ­մա­նիչ ԳՈՒՐԳԵՆ ԳԱԼՍՏՅԱՆԸ

,

ԳՈՒՅԺ Կ­յան­քի 77-րդ ­տա­րում մա­հա­ցել է ար­ձա­կա­գիր, եր­գի­ծա­բան, թարգ­մա­նիչ ԳՈՒՐԳԵՆ ԳԱԼՍՏՅԱՆԸ։ ­Նա հե­ղի­նակ է եր­գի­ծա­կան պատմ­վածք­նե­րի, ֆե­լիե­տոն­նե­րի, ծաղ­րանկար­նե­րի, ո­րոնք ար­տա­հայ­տել են ժա­մա­նա­կի շունչն ու ո­գին։ Ն­կա­րա­զար­դել է ինչ­պես իր, այն­պես էլ մի շարք գրող­նե­րի գրքեր։ Ն­րա ստեղ­ծա­գոր­ծութ­յուն­նե­րը թարգ­ման­վել են ռու­սե­րեն, ուկ­րաի­նե­րեն, հու­նա­րեն, անգ­լե­րեն։ ՀԳՄ վարչությունը խորապես ցավակցում է Գուրգեն Գալստյանի հարազատներին և գրչընկերներին։ Share on […]

Գեոր­գի ­Կու­բատ­յա­ն

,

Կ­յան­քի 75-րդ ­տա­րում մա­հա­ցել է բա­նաս­տեղծ, գրաքն­նա­դատ, թարգ­մա­նիչ ԳԵՈՐԳԻ ԿՈՒԲԱՏՅԱՆԸ։ ­Նա անց­յալ դա­րի 60-70-ա­կան թվա­կան­նե­րի թարգ­մա­նիչ­նե­րի հրա­շա­լի սերն­դի աչ­քի ընկ­նող ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րից մեկն էր։ Այ­սօր դեռևս դժվար է ամ­բող­ջա­կա­նո­րեն գնա­հա­տել Գ. ­Կու­բատ­յա­նի ներդ­րու­մը հայ դա­սա­կան և ­ժա­մա­նա­կա­կից գրա­կա­նութ­յու­նը ռու­սա­լե­զու ըն­թեր­ցո­ղին ներ­կա­յաց­նե­լու գոր­ծում։ ­Նա բազ­մա­թիվ թարգ­մա­նութ­յուն­ներ է կա­տա­րել արևմ­տա­հայ բա­նաս­տեղծ­նե­րից (­Ռու­բեն Ս­ևակ, ­Գուր­գեն ­Մա­հա­րի և­ ու­րիշ­ներ), ո­րոնք […]

Մահացել է ԱՐՄԵՆ ՇԵԿՈՅԱՆԸ

,

ԱՐՄԵՆ ՇԵԿՈՅԱՆ /1953-2021/  Կյանքի 68-րդ տարում կյանքից հեռացավ բանաստեղծ, արձակագիր, լրագրող, 1982 թվականից ՀԳՄ անդամ Արմեն Շեկոյանը: Արմեն Շեկոյանը 70-80ական թվականների բանաստեղծական սերնդի լավագույն ներկայացուցիչներից էր: Ծնվել է 1953 թվականի մարտի 28-ին, Երևանում: 1974 թվականին ավարտելէԽ. Աբովյանի անվան հայկական մանկավարժական ինստիտուտի բանասիրական ֆակուլտետը, այնուհետև՝ 1985 թվականին, սովորել է Մոսկվայի Մ.Գորկու անվան գրականության ինստիտուտի գրական բարձրագույն դասընթացներում։ Հետագա […]

ՆԵՐԴԱՇՆԱԿՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ՉԱՓԱՎՈՐ ԱՆՀԱՄԱՉԱՓՈՒԹՅԱՆ ՔՆՆԱԽՈՍԸ

,

­Վեր­ջերս մեզ­նից հե­ռա­ցած Ա­շոտ Աբ­րա­համ­յա­նը, ո­րի սոսկ ուր­վանկարն եմ տա­լիս այս­տեղ, բո­լոր հնա­րա­վո­րութ­յուն­ներն ու­ներ` հաս­նե­լու գի­տա­կան բարձ­րա­գույն տիտ­ղոս­նե­րի: Պար­զա­պես մեր դժվար ժա­մա­նակ­նե­րում իր հա­մար այդ ան­կար­ևոր բա­նե­րի ժա­մա­նա­կը չու­ներ: Ի վեր­ջո, տիտ­ղոս­նե­րի նկատ­մամբ քա­մահ­րա­կան վե­րա­բեր­մուն­քի նա­խա­տի­պերն էլ ու­ներ` ի դեմս հան­րա­հայտ փի­լի­սո­փա-լեզ­վա­բան Էդ­մոն Ա­վետ­յա­նի, որ ըն­դա­մե­նը թեկ­նա­ծո­ւի գի­տա­կան աս­տի­ճա­նով բա­վա­րար­վեց (ինչ խոսք, նաև այ­լա­խո­հի հան­գա­մանքն […]

Թորոս Թորանեան

,

«­Իմ բա­ռա­րա­նում հոգ­նել բա­ռը չկա»,- ա­սում էր ­Թո­րոս ­Թո­րան­յա­նը: Կ­յան­քը ­Թո­րո­սին կհոգ­նեց­ներ այն ժա­մա­նակ, ե­թե ­Թո­րոսն ի վի­ճա­կի չլի­ներ գործ ա­նե­լու: ­Մինչ­դեռ ին­քը մինչև կյան­քի վեր­ջին օ­րերն էլ գործ ա­նող մարդ էր: ­Նա հար­յու­րա­վոր գրքեր է գրել՝ բա­նաս­տեղ­ծութ­յուն­նե­րի, ար­ձա­կի, ճամ­փոր­դութ­յուն­նե­րի, գրա­խո­սա­կան­նե­րի, ո­րոնք ա­սես անձր­ևի պես թափ­վում էին երկն­քից: Ում հան­դի­պեր՝ գրող կամ չգրող, ան­գամ կի­սագ­րող […]

Ա­րա Արթ­յան

,

ՀԳՄ վարչությունը սգում է բանաստեղծ Արա Արթյանի մահը և խորապես ցավակցում արձակագիր Շնորհիկ Շահինյանին` սիրելի ամուսնու մահվան կապակցությամբ:   ՅՈԹՆԱԳՄԲԵԹ ՔԱՂԱՔԻ ԵՐԳԱՍԱՆԸ   Ա­րա՛ Արթ­յան, մինչ անդ­րա­նիկ գրքիդ լույ­սըն­ծա­յու­մը մենք հասց­րինք բե­րա­նա­ցի ա­նել քերթ­ված­նե­րիցդ շա­տե­րը և ­քեզ նման հե­գե­ցինք՝ «Պ­տի մնամ ես գյում­րե­ցի», ու խոր­հե­ցինք. ­Խե­լըռ­նե­րիդ մահն էր հա­նաք՝ ­Խընդց­րին ու գնա­ցին, ­Ղա­սաբ­ներդ կեր­թան մե­նակ […]

Գառ­նիկ ­Մա­նուկ­յա­ն

,

Խոր ցավակցությամբ հայտնում ենք, որ կյանքից հեռացել է բա­նաս­տեղծ, ման­կա­գիր, Գե­ղար­քու­նի­քի գրա­կան բա­ժան­մուն­քի ղեկավար ­Գառ­նիկ ­Մա­նուկ­յա­նը։ Գառնիկ Մանուկյանը ծն­վել է 1940 թ. հու­լի­սի 20-ին, ­Վար­դե­նի­սի շրջա­նի ­Նո­րա­կերտ գյու­ղում (այժմ՝ ՀՀ ­Գե­ղար­քու­նի­քի մարզ)։ Ա­վար­տել է Եր­ևա­նի պե­տա­կան ման­կա­վար­ժա­կան ինս­տի­տու­տի բա­նա­սի­րա­կան ֆա­կուլ­տե­տը։ Ե­ղել է հայ­րե­նի գյու­ղի դպրո­ցի տնօ­րե­նը և ­Գե­ղար­քու­նի­քի ՀԳՄ մար­զա­յին բա­ժան­մուն­քի նա­խա­գա­հը (2006 – 2011 […]

ՍՈՒՐԵՆ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ

,

ԻՐ ԽՈՍՏՈՒՄԸ ՆԱ ՉԻ ԴՐԺԵԼ Հայ ման­կագ­րութ­յան այ­գում մի ան­վա­նա­կիր կաղ­նի «պա­կա­սեց»՝ Սու­րեն Մու­րադ­յան։ Ա­նուն, ում պա­րա­գա­յում կյան­քից հե­ռա­նալն իս­կա­պես ան­հա­վա­տա­լի է։ Չէ՞ որ ըն­դա­մե­նը մեկ ա­միս ա­ռաջ հու­սո ու հա­վա­տի լու­սա­վոր զգա­ցում­նե­րով շնոր­հա­վո­րե­ցինք ծննդյան փա­ռա­վոր 90-ամ­յա­կը, և հե­ռա­խո­սա­փո­ղից էլ հնչեց հու­մո­րից ան­բա­ժան իր խոս­քը. «Շ­նոր­հա­կալ եմ, կհան­դի­պենք 100-ամ­յա­կին»։ Եվ հի­մա անս­պա­սե­լի ին­չո՞ւ դրժեց իր խոս­տումն […]

Ս­տե­փան ­­­­­Թոփչ­յա­ն

,

Հուն­վա­րի 16-ին Գ­լեն­դե­լում վախ­ճան­վեց գրա­կա­նա­գետ, հրա­պա­րա­կա­խոս, ար­վես­տա­բան Ս­տե­փան ­­­­­Թոփչ­յա­նը (գրա­կա­նա­գետ Էդ­վարդ ­­­­­Թոփչ­յա­նի որ­դին, գրող, գրաքն­նա­դատ Ա­լեք­սանդր ­­­­­Թոփչ­յա­նի եղբայ­րը, բա­նա­սեր, թարգ­մա­նիչ Ա­րամ ­­­­­Թոփչ­յա­նի և դի­րի­ժոր Էդ­վարդ ­­­­­Թոփչ­յա­նի հայ­րը): Ս­տե­փան ­­­­Թոփչ­յա­նը ծնվել է 1937 թ. Երևա­նում: Ա­վար­տել է Երևանի Խ. Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտի պատմալեզվագրական ֆակուլտետը։ 1959 թ. աշխատել է Արտասահմանյան երկրների հետ բարեկամության և մշակութային կապի […]