Երգ մանկության / Պիտեր ՀԱՆԴԿԵ

Երեխան, երբ երեխա էր,
Թռչող թևերով թափառում էր
ու կուզեր երեխան,
առուն լիներ գետակ,
գետակը` հեղեղ,
իսկ ջրափոսն այս` ծով:

Երեխան, երբ երեխա էր,
չգիտեր, որ երեխա էր
ամեն ինչ հուզիչ էր
ու ամեն ինչ` մեկ:

Երեխան, երբ երեխա էր,
չուներ կարծիք,
չուներ և սովորույթներ,
հաճախ մազափնջով էր,
նստում էր խաչած ոտքերով,
սահուն էր ցատկը նրա,
դեմքն էլ նկարվելիս չէր ծամածռում:

երեխան, երբ երեխա էր,
խեղդվում էր սպանախից,
սիսեռից, բրնձի շիլայից,
խաշած
ծաղկակաղամբից:
Հիմա ուտում է այդ ամենը,
ուտում է հենց նրա համար,
որ պարզապես պարտավոր է:

Երեխան, երբ երեխա էր,
արթնացավ մի օր
մահճակալում օտար,
հիմա էլ նույնպես
նորից ու նորից
արթնանում է այդտեղ:

Շատերն էին այն ժամանակ
թվում նրան գեղեցիկ
Հիմա մի քանիսը միայն,
այն էլ իրենց շքեղ
բախտի պատճառով:

Դրախտի մաքուր
պատկերն էր գուշակում,
հիմա ամենաշատը
կարող է կռահել
որ դատարկ պատկերն
իր խելքի բանը չէ
որ միտքը կարող է
միայն սարսուռ բերել:

Երեխան, երբ երեխա էր,
խանդավառությամբ
խաղում էր,
հիմա էլ կա այդ
ոգևորությունը,
միայն եթե իր գործի հետ է կապված:

Երեխան, երբ երեխա էր,
խնձոր, հաց ուտելը բավ էր նրան,
բայց այդպես է անգամ մինչև հիմա:

Երեխան, երբ երեխա էր,
հատապտուղներ էին
թափվում ձեռքերին նրա
ու թափվում են այդպես մինչև հիմա,
թարմ ընկույզները
խակ էին թվում նրան
ու այդպես է մինչև հիմա,

ամեն լեռնագագաթում
ավելի բարձր լեռներ հասնելու
ձգտում ուներ նա,
իսկ ամեն քաղաքում`
մեծ քաղաքների ձգտում,
ու այդպես է մինչև հիմա:

Նրա ձեռքը հասնում էր բալերին`
ամենաբարձր ճյուղերի բալերին,
ու մինչ այսօր էլ դեռ
ունի նա այդ
խանդավառությունը,

ամաչում էր օտարների առջև
ու մինչ այսօր էլ
ամաչում է:

Առաջին ձյուն.
նա դրան սպասում էր
ու մինչ այսօր էլ նույնիսկ սպասում է:

Երեխան, երբ երեխա էր,
նիզակի պես
փայտիկ էր շպրտում ծառի առջև,
և դողդողում է նիզակը այդ,
դողդողում է մինչև այսօր:

Երեխան, երբ երեխա էր,
ժամանակն էր
հարցերի այս.
ինչո՞ւ եմ ես` ես
և ոչ թե` դու,
ինչո՞ւ եմ ես այստեղ
և ինչո՞ւ այնտեղ չեմ,
ե՞րբ սկսվեց ժամը,
և որտե՞ղ վերջացավ
տարածությունը,
կյանքը արևի տա՞կ է,
երազ չէ՞ այն արդյոք.
այն, ինչ ես տեսնում եմ,
լսում, հոտոտում,
պատրանք չէ՞ այն, արդյոք,
կա՞ իրականում
չարություն,
կա՞ն, արդյոք, չար մարդիկ:

Ինչպե՞ս պատահեց,
որ ես,
ով հիմա ես եմ,
չի եղել առաջ,
ինձանից առաջ.
և մի օր էլ ես,
ով հիմա ես եմ
չեմ լինի երկար ժամանակ:
Ես`
ով եմ ես հիմա:

Թարգմանությունը անգլերենից` Անի ՀԱԿՈԲՅԱՆԻ