Արձանների վախը
«Մի դրա կանգնելո՜ւն տես»,‒
ամեն արձան
թող այս խոսքից վախենա:
Նոր թվարկությունը
Խառնվե՜լ է աշխարհը ‒
Փրկչի գալստյանն արժանանանք՝
նոր թվարկություն ենք սկսելու:
Այս կյանքը
Բոլորս, բոլորս ենք
մասնակցում այս կյանքին,
հանցավոր հանեն այն՝
բոլորիս են դատելու:
Կատարելությունը
Չեմ ուզում լինել ես
կատարյալ,
չեմ ուզում ավարտված լինել:
Ճակատագիրը
Լոգարանի ծովից ելանք,
լվացարանի մրջուրն ընկանք:
Սատանայի աչքը
Քաղցր է կյանքը –
սատանան էլ է դնում
վարդագույն ակնոց՝
տեսնելու այն գեղեցիկ:
Անծանոթ երկիրը
Ձի չի եղել այդ երկրում,
դրա համար էլ չեն եղել
հերոսներ, որ հետո
բրոնզե հեծյալներ դառնային:
Միայնակի օրը
1
Դռան զանգը չէ,
հեռախոսի զանգը չէ,
ամեն առավոտ
ինձ զարթուցիչն է զանգում միշտ:
2
Մենակ եք՝ չտխրեք,
Աստծո մոտ
երկուսով չեն գնում:
Աստծո խոսքը
«Գունավորիր ինքդ»,‒
ասել է Աստված այս խոսքը
քամելեոնին:
Հարցը
Մի՞թե կախաղանի
օղակն էլ է փրկօղակ:
Անվնաս խրատ
Փողկապդ ձգելիս զգույշ –
օղակ ես հագցրել վզիդ:
Մրջնանոցը
Ինչո՞ւ են մրջյուններն այսքան շատ –
չգիտենք, Աստված մեզ
ոչ մի խոսք չի ասել այդ մասին:
Երանելին
Ջահել ես, գեղեցիկ, հարուստ –
օ՜, այդպես մեկը չես դու արդեն,
երեքն ես միանգամից:
Փայլուն մտքերը
Օ՜, ինչ փայլուն մտքեր –
հղկելուց առաջ
ժանգի մեջ կորած են եղել:
Հանրային ծովի շնաձկները
Աստված իմ, հանրային ծովում՝
այս ինքա՜ն շնաձկներ,
կերակրենք նրանց՝
վերջինը մեզ ուտեն:
Օրվա քսանչորս ժամը
Ութ ժամ աշխատեցի,
ութ ժամ քնեցի,
իսկ ի՞նչ անեմ
մնացած ութ ժամը:
Ծակ տողեր
1
Լավ ասացիր,
բայց ի՞նչ ասացիր՝
չհասկացա:
2
Չես ուզում ազնիվ լինել՝
մի՛ եղիր,
ուզող շատ կա:
3
Լավ էլ լռում էր հիմարը,
ինչո՞ւ իզուր
ընդհատեցիք նրան:
4
Վայրենի էր, անտառից փախած,
նրան կրկեսի համար էլ
հնարավոր չէր վարժեցնել:
21-րդ դարը
Ա՜խ, այս 21- րդ դա՜րը –
ամեն ինչից նավթի հոտ է գալիս:
Նոր Կոլումբոսներ
Տեսնես հնարավո՞ր է հայտնագործել
մեկ ուրիշ Նոր Երկիր –
դժվա՜ր,
Կոլումբոսներն այլևս չեն սխալվում:
Գալիլեյի հետևորդը
Տվեք ինձ տեսակետ,
և ես շուռ կտամ աշխարհը:
Գովք հիմարության
Այս անխելք խելոքությունից,
անազնիվ ազնվությունից,
անլուրջ լրջությունից,
անարդար արդարությունից
մեզ հիմարությունը կփրկի:
Երկու մահը
Անքննելի է մարդը –
ինչո՞ւ Աստված
երկու մահ չստեղծեց նրա համար,
մեկով Դրախտ կընկներ,
մյուսով՝ Դժոխք:
Ճանապարհորդությունը
Գնացի՜նք, գնացի՜նք, գնացի՜նք,
քիչ էր մնում ընկնեինք
աշխարհի քարտեզից:
Համլետի ուրվականը
Բոլորս ենք Համլետ առևտուր անելիս.
«Գնե՞լ, թե՞ չգնել»:
Քաղաքակրթության քայլը
Զայրանալիս
քարով էր խփում նախամարդը,
հազար տարի անցավ,
մինչև սովորեց հայհոյել:
Քաղցածի ճաշը
Այսօր ինչպե՞ս ենք
ճաշն ուտելու,
խո՞ր, թե՞ երես ափսեով:
Ներկա իրավիճակը
Կուտակվե՜լ են
մեծ քանակի ստեր –
շնչել չի լինում,
թողեք ասվեն, թեթևանանք:
Խայծը
«Ներիր ինձ, ձո՛ւկ,-
ասաց խայծը,-
ինձ համար չեմ բռնում քեզ»:
Բանկային գործարքը
Այնքան թղթեր տվեցին՝ ստորագրելու,
որ թվաց՝ գրքեր եմ նվիրում
ինքնագրով:
Բրունոյի ողջակիզումը
«Քեզ ո՞վ խնդրեց ճշմարտությունն ասել»,-
նետեց ամբոխն այս խոսքը
խարույկ հանված Բրունոյին:
Հարուստները ԵՎ մենք
Աղքատ են հարուստները –
այդ նրանք են
անընդհատ փող տանում մեզնից:
Աղքատի փողը
Փող չունի աղքատը գրպանում –
փողը նա
գլխի մեջ է պահում:
Ադամի դրախտը
Դրախտն էլ դրախտ չէր,
Ադամը հազիվ դիմացավ այնտեղ
մինչև Եվայի գալը:
Սպասումներ Տիեզերքից
Համբերությունից հանում է մեզ
Տիեզերքը –
ծերացանք, էլ ե՞րբ ենք տեսնելու
այլմոլորակայիններ:
Առակի հերոսները
Առակի հերոսներ –
աղվես, օձ, գայլ ու այլ գիշատիչներ,
այդ ո՞ր Խնկոյանը թույլ տվեց,
որ կյանքի հերոսներ դառնաք դուք՝
մարդու կերպարանք առած:
Սատանայի անմեղությունը
Ոխդ մարիր –
սատանան էլ էր անմեղսունակ
մինչև չափահաս դառնալը:
Աշխարհի քաղաքացին
…և թող ամեն մեկը
կյանքին հրաժեշտ տալիս ասի.
«Ափսոս, չկարողացա վերափոխել
այս աշխարհը»:
Արքիմեդի «Էվրիկան»
Քանի՜ մարդ ընկղմվեց ջրում,
բայց միայն Արքիմեդն ասաց.
«Էվրիկա»:
Հին հռոմեացիները
Հին հռոմեացիները՝
փաթաթված ճերմակ սավաններով,
դեռ չբացված արձաններ են եղել
Հռոմի փողոցներով քայլող:
Հին հույների հիշողությունը
Հին հույները
հիշողության աստված էին համարում
Մենեմոսինեին –
ինչ էլ հիշում էին այս անունը:
Չափավորությունը
Մեկ արև, մեկ լուսին –
հերիք են մեզ,
ավելին ի՞նչ էինք անելու:
Թվաբանության ծագումը
Երկու աչք, երկու ականջ,
երկու ոտք, երկու ձեռք –
Աստված մեզանով դրեց
թվաբանության հիմքը:
Զգուշավորությունը
Խոսելիս թափ մի՛ տուր ձեռքերդ,
կիմանան՝ սատանային ես փախցնում:
Անդրօվկիանոսյան թռիչքը
Օ՜, ներքևում այս ինչքա՜ն երկրներ,
լեռներ, լճեր, գետեր –
քարտեզի վրայով ենք թռչում:
Քաջ Նազարի ճանճերը
Օ՜, այդ ճանճերն էին՝
մեկ, երկու, երեք… մի խոսքով՝ հազար,
որ Նազարին դարձրին Քաջ Նազար:
Արարչությունը
Աստված կա՛ –
ամեն առավոտ
այդ նա է ցերեկվա լույսը բաժանում
գիշերվա խավարից:
Արվեստը
Խորն է արվեստը –
բնորդը քանի գնում՝
դիմանկարին է նմանվում:
Սակարանի գինը
Հետաքրքիր է, այդ ո՞ր սակարանում
մարդն առաջին անգամ
մարդուն ասաց. «Ոչինչ չարժես»:
Նոր սերունդը
Ներիր մեզ, անցյա՛լ,
ապագային նայում՝
մեջքով ենք կանգնում քո դեմ: