­ՆՈՐ ՍԿԻԶԲ ՍԿԻԶԲՆԵՐԻ / Հա­կոբ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ

2022 թվա­կանն ինձ հա­մար ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան ա­ռու­մով բե­ղուն չէր, չէր գրվում, օ­դը հա­գե­ցած էր տա­րա­կու­սե­լի քա­ղա­քա­կա­նութ­յամբ, սա­կայն կա­րո­ղա­ցա վեր­ջին տա­րի­նե­րի գրած բա­նաս­տեղ­ծութ­յուն­ներս ի մի բե­րել ու տպա­գրել «­Զի­նա­վառ ընձ­յուղ» գիր­քը: Անց­նող տա­րում Հ­րազ­դա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նը գրող­նե­րի հա­մար գրա­սեն­յա­կի նոր տեղ հատ­կաց­րեց, ո­րի նո­րոգ­ման աշ­խա­տանք­նե­րը գրա­կա­նութ­յան նվիր­յալ­նե­րի հետ սկսել ենք, և նոր­մալ ըն­թաց­քի մեջ է: 2023 թվա­կա­նին լրա­նում է ՀԳՄ Կո­տայ­քի մար­զա­յին բա­ժան­մուն­քի և «Ո­գու կանչ» թեր­թի 15-ամ­յա­կը, ո­րի կա­պակ­ցութ­յամբ մար­զում նա­խա­տես­ված են մի շարք մի­ջո­ցա­ռում­ներ և «Ո­գու կանչ» թեր­թի վե­րահ­րա­տա­րա­կու­մը: 2023 թվա­կա­նի ծրագ­րե­րիս մեջ մտնում են նաև «Է վան­քի կոչ­նա­կը» վե­պի և «­Գիր և կե­ցութ­յուն» գրա­խո­սա­կան­նե­րի ժո­ղո­վա­ծո­ւի երկ­րորդ հա­տո­րի լույ­սըն­ծա­յու­մը: Ցան­կա­նում եմ, որ գա­լիք տա­րին Հա­յաս­տա­նի հա­մար դառ­նա հա­ջո­ղութ­յուն­նե­րով լի բե­կում­նա­յին տա­րի, և թող բաց­վեն բո­լոր «դռներն հու­սո»: Ի խո­րոց սրտի մաղ­թում եմ, որ հին տա­րին մեր «ա­մե­նայն հան­ցանք­նե­րը» ի­րե­նը հա­մա­րի և մեր «հաշ­տութ­յան փրկա­նակն» վրան վերց­րած դառ­նա նոր տա­րի, ո­րին էլ դի­մում եմ նա­րեկ­յան ո­գով. «Ամ­բարշտ­յա­լիս դարձ­րո՛ւ երկ­յու­ղած բա­րե­պաշ­տութ­յան, // Թմ­րա­ծիս՝ զգաստ արթ­նութ­յան սրտի, // Պղ­ծիս՝ կեր­պա­րի պայ­ծառ սրբութ­յան, // Բազ­մաբ­ծիս՝ հեզ, ան­բիծ պատ­կե­րի, // Բեկ­վա­ծիս՝ նո­րոգ ող­ջութ­յան ա­մուր, ան­խոր­տա­կե­լի, // Լա­ցա­ծիս՝ ան­վիշտ զվարթ խնդութ­յան, // Հու­սա­հատ­վա­ծիս՝ սի­րո միութ­յան ան­լու­ծա­նե­լի, // Ա­մո­թա­հա­րիս՝ հաս­տա­տուն վստահ ա­ներկ­յու­ղութ­յան, //Մթ­նա­ծիս՝ ա­նանց լույ­սին անձ­կա­լի, // Մահ­վամբ գեր­վա­ծիս՝ կյան­քի ան­վախ­ճան» («Մատ­յան ող­բեր­գութ­յան», Բան ԿԳ, Գ):
Հ.Գ. Խոսքս ար­դեն գրել էի, երբ ինձ հա­սավ հար­ևա­նիս նո­րա­կո­չիկ զին­վոր որ­դու զոհ­վե­լու բո­թը… Թող ե­կող տա­րին վեր­ջա­պես դառ­նա մեր ե­րա­զած խա­ղա­ղութ­յան ու ար­դա­րութ­յան տա­րին: