Հովհաննես ԱՅՎԱԶՅԱՆ

72 տա­րե­կա­նում կյան­քից հե­ռա­ցել է թարգ­մա­նիչ, լրագ­րող, «Ար­մենպ­րես» պե­տա­կան լրատ­վա­կան գոր­ծա­կա­լութ­յան խմբա­գիր Հով­հան­նես Այ­վազ­յա­նը:
Հով­հան­նես Այ­վազ­յա­նը ծնվել է 1950 թ. մար­տի 3-ին, Սիղ­նա­ղի շրջա­նի Սա­քո­բո գյու­ղում (Վ­րաս­տան): Սո­վո­րել է ԵՊՀ բա­նա­սի­րա­կան ֆա­կուլ­տե­տում, ա­պա տե­ղա­փոխ­վել Մոսկ­վա­յի Մ. Վ. Լո­մո­նո­սո­վի ան­վան պետ­հա­մալ­սա­րա­նի ժուռ­նա­լիս­տի­կա­յի ֆա­կուլ­տետ, որն ա­վար­տել է 1979 թվա­կա­նին: Աշ­խա­տել է «Ա­վան­գարդ», «­Սո­վե­տա­կան Հա­յաս­տան», «­Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տութ­յուն» թեր­թե­րում` որ­պես գրա­կան աշ­խա­տող, բաժ­նի վա­րիչ, ե­ղել է «­Նոր դպրոց» և «­Նաի­րի» հրա­տա­րակ­չութ­յուն­նե­րի գլխա­վոր խմբա­գիր: «­Հա­մո Սահ­յան» ԳՄԿ հիմ­նա­դիր ան­դամ է: Կազ­մել է Ջի­վա­նու, Հ. Սահ­յա­նի, Ս. Ե­սե­նի­նի գրքե­րը։ Ն­րա թարգ­մա­նա­կան գրչին են պատ­կա­նում Լ­ևոն Օ­սեփ­յա­նի պատմ­վածք­նե­րը, Լեո­նիդ Են­գի­բար­յա­նի «­Ծաղ­րա­ծուն ա­շու­նը սրտում», Գար­սիա Մար­կե­սի «­Վեր­հի­շե­լով իմ տխուր պոռ­նիկ­նե­րին», Քն­յուտ Համ­սու­նի «­Միս­տե­րիա­ներ», Վ­լա­դի­միր Ս­տու­պի­շի­նի «Իմ ա­ռա­քե­լութ­յու­նը Հա­յաս­տա­նում» և մի շարք այլ գրքեր: Հով­հան­նես Այ­վազ­յանն ար­ժա­նա­ցել է «Ար­մենպ­րես» գոր­ծա­կա­լութ­յան «­Տար­վա բեսթ­սե­լեր» մրցա­նա­կին` Գ. Մար­կե­սի «­Վեր­հի­շե­լով իմ տխուր պոռ­նիկ­նե­րին» գրքի թարգ­մա­նութ­յան հա­մար, 1987-ին ար­ժա­նա­ցել է ՀՀ ժուռ­նա­լիստ­նե­րի միութ­յան մրցա­նա­կի, 2011-ին՝ «­Հա­մո Սահ­յան» ոս­կե հու­շա­մե­դա­լի։
ՀԳՄ վար­չութ­յու­նը ցա­վակ­ցում է Այ­վազ­յան­նե­րի ըն­տա­նի­քին, հա­րա­զատ­նե­րին, գոր­ծըն­կեր­նե­րին։