Սամ­վել ՄԱՐԳԱՐՅԱՆ /ԲԱՐՈՒ ԵՎ ԳԵՂԵՑԻԿԻ ՋԱՏԱԳՈՎԸ

Բո­լոր ժա­մա­նակ­նե­րում էլ՝ թե՛ խորհր­դա­յին տա­րի­նե­րին և թե՛ վեր­ջին 3 տաս­նամ­յակ­նե­րին, «Գ­րա­կան թեր­թը» ե­ղել և մ­նում է գրող­նե­րի, ըն­թեր­ցող­նե­րի, մտա­վո­րա­կան­նե­րի, տար­բեր տա­րի­քի ու զբաղ­մուն­քի բազ­մա­թիվ մարդ­կանց սի­րե­լի պար­բե­րա­կա­նը:
90 տա­րի­ներ շա­րու­նակ թեր­թը լու­սա­բա­նում է հան­րա­պե­տութ­յան գրա­կան, մշա­կու­թա­յին, հա­սա­րա­կա­կան կյան­քը, գրա­կան ան­ցու­դար­ձը, ե­ղել է Հա­յաս­տա­նի գրող­նե­րի միութ­յան, սփյուռ­քա­հայ գրա­կան օ­ջախ­նե­րի տա­րե­գի­րը, մեր գրող­նե­րի, մշա­կույ­թի գոր­ծիչ­նե­րի հե­ղի­նա­կա­վոր և բարձր ամ­բիո­նը:
1969 թվա­կա­նից, երբ 10-րդ դա­սա­րա­նի ա­շա­կերտ էի և նոր էի սկսել ստեղ­ծա­գոր­ծել, բա­ժա­նոր­դագր­վել եմ «Գ­րա­կան թերթ», «­Գա­րուն» և «­Սո­վե­տա­կան գրա­կա­նութ­յուն» ամ­սագ­րեր: Այդ պար­բե­րա­կան­նե­րը բա­ժա­նոր­դագր­վե­ցի նաև Ս­ևաս­տո­պո­լում, երբ ծա­ռա­յում էի խորհր­դա­յին բա­նա­կում:
1970-ա­կան­նե­րից սկսած՝ «Գ­րա­կան թեր­թում» հրա­պա­րակ­վել են իմ մի շարք բա­նաս­տեղ­ծութ­յուն­ներ, հոդ­ված­ներ:
Եր­բեք չեմ մո­ռա­նա իմ ա­ռա­ջին հան­դի­պու­մը «Գ­րա­կան թեր­թի» նախ­կին խմբա­գիր, ան­վա­նի բա­նաս­տեղծ, եր­ջան­կա­հի­շա­տակ Հ­րաչ­յա Հով­հան­նիս­յա­նի հետ: 1978թ.-ի հոկ­տեմ­բեր­յան մի օր ե­կա խմբագ­րութ­յուն և բա­նաս­տեղ­ծութ­յուն­նե­րիս շար­քը ներ­կա­յաց­րե­ցի Հ­րաչ­յա Հով­հան­նիս­յա­նին: Նա կար­դաց մի քա­նի­սը և­ ա­սաց. «­Սամ­վե՛լ, կան լավ, հե­տաքր­քիր բա­նաս­տեղ­ծութ­յուն­ներ, կտպենք, հետ­ևիր «Գ­րա­կան թեր­թին»: Տ­պագր­վեց «­Հայ­րե­նի­քիս» բա­նաս­տեղ­ծութ­յու­նը (01.12.1978, թիվ 47), այ­նու­հետև՝ «­Խա­ղա­ղութ­յուն», «­Շի­նե­լը» և­ այլ ստեղ­ծա­գոր­ծութ­յուն­ներ: Ա­վե­լի քան 50 տա­րի թեր­թը ե­ղել է իմ բա­րե­կա­մը, բա­րի խորհր­դա­տուն, գրա­կան, մշա­կու­թա­յին կյան­քում իմ ճշմա­րիտ ու­ղե­ցույ­ցը:
Հո­բել­յա­նի առ­թիվ ջեր­մո­րեն շնոր­հա­վո­րում եմ բո­լո­րիս, իսկ խմբագ­րա­կազ­մին մաղ­թում մշտատև ըն­թացք, բեղմ­նա­վոր և­ ար­գա­սա­բեր գոր­ծու­նեութ­յուն: