Ինձ համար դժվար չէ հիշել իմ հիշարժան հրապարակումը «Գրական թերթում», բայց այդ մասին չէ, որ կուզեի գրել, որովհետև վերջին մեկուկես տասնամյակի իմ կյանքը կապված է հենց «Գրական թերթի» հետ, ու բոլոր համարների «հիշարժան» հրապարակումները իմ թեթև ձեռքով են գնում տպարան։
Թերևս ամենահիշարժան իրադարձությունը հայտնվելն էր խմբագրությունում, առաջին անգամն աշխատելը պարոն Կոսյանի հետ։ Հիմա էլի թերթն էջադրելիս, այս տողերը գրելիս ու Սամվել Կոսյանի կողքին տպագրվելիս պատկերացնում եմ իր մեղմ ու հոգատար ժպիտը։
Պարոն Կոսյան ջա՛ն, սիրում եմ ձեզ, շնորհակալ եմ։
Այսպես էլ սկսվեց էս պատմությունը։ Ես ունեցա էլի մի ընտանիք, որտեղ բոլորը բոլորին հասկանում են, բոլորը բոլորի համար ուրախանում են, տխրում են, թև-թիկունք են։ Հետո խմբագրությունում փսփսում էինք, թե նոր խմբագիր է գալու։ Ես լարված էի, մյուսները՝ չէ, նույնիսկ երջանիկ էին, նույնիսկ՝ Կոսյանը… Դե, որովհետև աշխատել էին Կարինե Խոդիկյանի հետ, ու նրանք չէին սխալվում։ Եկավ Խոդիկյանը ու բո՜ւմ… նոր էներգիա, նոր ոգևորություն… էլ նոր դիզայն պահանջեց, էլ նոր համակարգիչ գնեց, նոր աթոռ-սեղան, ու ամենակարևորը՝ լսում էր մեզ, պահանջում էր մեզանից թարմ խոսք, նոր անելիք… ու այս էներգիան մեզ ավելի ոգևորեց։
Նկարագրել մարդկային հարաբերությունները «Գրական թերթում» անհնար է, որովհետև առհասարակ դժվար է խոսել ընտանիքի անդամների մասին, որովհետև սերը, որ զգում ենք միմյանց նկատմամբ, պատմելի չէ։ Ու մեր վեցհոգանոց ընտանիքը մեկս մյուսով պինդ է, վստահ է, թիկունք է՝ թե՛ աշխատանքում, թե՛ յուրաքանչյուրիս կյանքում։ Վստահ եմ, մեր 90-ամյա թերթի կենսագրությունը հարուստ ու ավանդույթով լի է, վստահ եմ, որ իմ այս հրապարկումն էլ մի նոր էջադրող ու մի հրաշալի խմբագրակազմ 90-տարի անց կբացեն, կկարդան, կզարմանան, կզգան մեր էներգիան, որ ամեն համարում սիրով ու հոգատարությամբ ներդրել ենք։ Ես այդ էներգիան զգացել եմ, երբ մեր պահոցից հանել էինք «Գրական թերթի» առաջին համարն ու խունացած, դեղնած էջերը թերթում էինք, ու շնորհակալ եմ բոլոր նրանց, ովքեր իրենց ջանքն են դրել Հայաստանի գլխավոր գրական պարբերականի կայացման, տպագրման, 2022 թվական հասցնելու գործում։ Դե՛, շնորհավո՜ր 90-ամյակդ «Գրական թերթ» ջան։ Ով էլ լինի մեզանից հետո, թող նույնչափ սիրի ու փայփայի քեզ, ու դու կլինե՛ս, կանցնե՛ս բոլոր դժվարությունների միջով, կտպագրվես ու կվավերացնես գրական կյանքի ընթացքը քո էջերում։
Նառա Վարդանյան
