ԳԹ – Ներկայացրեք Ձեր «Խիզախ կինը» գիրքը:
Կարինե Խալաթովա – «Խիզախ կինը» գիրքը փաստաթղթերի, նամակների, հուշագրությունների հիման վրա գրված պատում է հրաշալի անձնավորության, արևմտահայ ականավոր գրող Զապել Եսայանի կյանքի վերջին տարիների մասին: Նրա ստեղծագործության ու ճակատագրի հանդեպ հետաքրքրությունս առաջացել է անցյալ դարի 80-ականների վերջին – 90-ականների սկզբին, երբ ծանոթացա նրա «Գործին» և բանտից գրած նամակներին ստալինյան բռնադատության օրոք:
Թեման ավելի խոր ու լայնածավալ ներկայացրի ռուսալեզու ընթերցողին, երբ 2017 թվին ամերիկյան Refinery 29 պորտալը Զապել Եսայանին արդարացիորեն դասեց աշխարհի հինգ խիզախ կանանց շարքում: Նա հայ ժողովրդի հետ հերոսաբար անցավ ողբերգական մազապուրծ ուղիով՝ ազնվորեն ու անզիջում կատարելով իր քաղաքացիական ու գրողական պարտքը:
ԳԹ – Ի՞նչ է ստեղծագործողի համար մրցանակը, կոչումները, ընդհանրապես, ճանաչված-ընդունված լինելու զգացողությունը:
Կ. Խալաթովա – 2008 թվականին Մոսկվայից վերադառնալով Տուն, ես «լրացրի բաց թողածը»՝ նախ ռուսերեն թարգմանելով մեր գրականությունը, և դարձա Մ. Նալբանդյանի անվան (2012), Ս. Էջմիածնի «Կանթեղ» (2015) և այժմ՝ Ե. Չարենցի անվան մրցանակների դափնեկիր: Հարցին պատասխանեմ ավագ եղբորս՝ բժշկական գիտությունների թեկնածու Վադիմի խոսքերով. «Այս գիրքը կգնահատեն նրանք, ում թանկ է ազատությունը, և ով սիրում է Հայաստանը և, ընդհանրապես, իր հայրենիքը: Սա արյունով ու քրտինքով վաստակած մեդալ է… Չէ՞ որ դա քաղաքական գործիչները չեն տվել, այլ Գրողների միությունը»: Նախ և առաջ ստեղծագործական ուրախություն եմ զգում, այն նաև հանրային է ու ոչ միայն գրասեղանի առջև…
ԳԹ – Ձեր հետագա ծրագրերը, ինչի՞ շուրջ եք հիմա աշխատում:
Կ. Խալաթովա – Կարևորը, որ ծրագրեր կան (ինչպես ասում են, նախագծեր), իսկ կյանքում մոտենում ես այնպիսի սահմանագծի, երբ գլխավորը դառնում է հասցնել իրականացնել մտահղացումները…
