Նշ­վեց  մեծ  մար­դա­սե­րի  հո­բել­յա­նը

Հոկ­տեմ­բե­րի 14-ին, Ֆ­րիտ­յոֆ Նան­սե­նի թան­գա­րա­նի և Ֆ­րիտ­յոֆ Նան­սեն ինս­տի­տուտ հիմ­նադ­րա­մի հա­մա­տեղ նա­խա­ձեռ­նութ­յամբ, «Առ­նո Բա­բա­ջան­յան» հա­մեր­գաս­րա­հում նշվեց 20-րդ դա­րի մեծ մար­դա­սեր, Խա­ղա­ղութ­յան Նո­բել­յան մրցա­նա­կի դափ­նե­կիր, Հայ դա­տի ան­դա­վա­ճան պաշտ­պան Ֆ­րիտ­յոֆ Նան­սե­նի 160-ամ­յա հո­բել­յա­նը:

Ներ­կա­նե­րը մեկ րո­պե լռութ­յամբ հար­գե­ցին 44-օր­յա պա­տե­րազ­մում նա­հա­տակ­ված մեր քա­ջոր­դի­նե­րի հի­շա­տա­կը: Այ­նու­հետև ե­րաժշ­տա­կան ող­ջույ­նով հան­դես ե­կան Խ. Ա­բով­յա­նի ան­վան պե­տա­կան ման­կա­վար­ժա­կան հա­մալ­սա­րա­նի մշա­կույ­թի ֆա­կուլ­տե­տի ե­րաժշ­տութ­յան ամ­բիո­նի ու­սա­նող­նե­րը՝ ե­րաժշ­տութ­յան ամ­բիո­նի վա­րիչ, ՀՀ վաս­տա­կա­վոր ար­տիստ Ա­րա Գ­ևորգ­յա­նի նա­խա­ձեռ­նութ­յամբ (ՀՊՄՀ ժո­ղովր­դա­կան գոր­ծիք­նե­րի նվա­գախմ­բի ղե­կա­վար, ՀՀ վաստ. ար­տիստ, պրո­ֆե­սոր Նո­րայր Դավթ­յան և ՀՊՄՀ մշա­կույ­թի ֆա­կուլ­տե­տի ե­րաժշ­տութ­յան ամ­բիո­նի պրո­ֆե­սոր,  ՀՀ  ժող. ար­տիստ  Հաս­միկ  Լեյ­լո­յան):

Ֆ. Նան­սե­նի ինս­տի­տու­տի նա­խա­գահ և թան­գա­րա­նի տնօ­րեն Ֆե­լիքս Բախ­չին­յա­նը հան­դես ե­կավ բաց­ման խոս­քով և «Ֆ. Նան­սե­նը և Հա­յաս­տա­նը» զե­կույ­ցով, ինչ­պես նաև իր հե­ղի­նա­կած «Ֆ­րիտ­յոֆ Նան­սե­նի գրա­կան ժա­ռան­գութ­յու­նը», «­Նա մե­ռավ «հայ» բա­ռը շուր­թե­րին» և «­Հայ գրող­նե­րը Ֆ­րիտ­յոֆ Նան­սե­նին» գրքե­րով՝ ա­ռանձ­նա­կի շեշ­տե­լով, որ հայ ժո­ղովր­դի ան­դա­վա­ճան սե­րը մեծ մար­դա­սե­րի հան­դեպ  լա­վա­գույն  հու­շար­ձանն  է:

Ցե­րե­կույ­թի հիմ­նա­կան բա­նա­խոս, ԵՊՀ պատ­մութ­յան ֆա­կուլ­տե­տի դե­կան, պատմ. գիտ. դոկ­տոր, պրո­ֆե­սոր Է­դիկ Մի­նաս­յա­նը ման­րա­մաս­նեց բևե­ռա­խույ­զի, գիտ­նա­կա­նի, մար­դա­սե­րի կյանքն ու գոր­ծու­նեութ­յու­նը` ա­ռան­ձին ի­րո­ղութ­յուն­ներ պատ­մե­լով նրա՝ 1925 թվա­կա­նին Հա­յաս­տան կա­տա­րած այ­ցից, այդ օ­րե­րին նրա՝ Եր­ևա­նի պե­տա­կան հա­մալ­սա­րան այ­ցե­լե­լու մա­սին, որ­տեղ նրան շնորհ­վել էր ա­ռա­ջին պատ­վա­վոր դոկ­տո­րի կո­չում։ ՀՀ ար­տա­կարգ ի­րա­վի­ճակ­նե­րի նա­խա­րա­րի խորհր­դա­կան, գրող Անդ­րա­նիկ Հա­կոբ­յա­նը խոսքն ուղ­ղեց դահ­լի­ճում ներ­կա գտնվող դպրո­ցա­կան­նե­րին՝ ա­սե­լով, որ Նան­սե­նի թվարկ­ված ու չթվարկ­ված ար­ժա­նիք­նե­րից ա­մե­նա­մե­ծը իր օ­րի­նակն էր, մար­դու, գիտ­նա­կա­նի, քա­ղա­քա­ցու իր օ­րի­նա­կը, Ա­ռա­ջին աշ­խար­հա­մար­տից հե­տո շուրջ 600․000 ռազ­մա­գե­րի­նե­րին հայ­րե­նիք վե­րա­դարձ­նե­լու նրա ջան­քե­րը, իսկ մենք, ար­դեն մեկ տա­րի է, չենք կա­րո­ղա­նում վե­րա­դարձ­նել մեր ռազ­մա­գե­րի­նե­րին: Բան. գիտ. դոկ­տոր, պրո­ֆե­սոր Սեր­գո Ե­րից­յա­նը ներ­կա­յաց­րեց Ֆ­րիտ­յոֆ Նան­սե­նին նվիր­ված նոր հրա­տա­րակ­ված «­Նա մե­ռավ «հայ» բա­ռը շուր­թե­րին» գիր­քը՝ նշե­լով ման­րա­մաս­ներ Ֆ­րիտ­յոֆ Նան­սե­նի հա­յան­պաստ գոր­ծու­նեութ­յու­նից և 1925 թ. Հա­յաս­տան կա­տա­րած նրա այ­ցից: Ցե­րե­կույ­թը  վա­րում  էր  ՀՀ  վաս­տա­կա­վոր  լրագ­րող  Սար­գիս  Նա­ջար­յա­նը:

Հա­յար­փի  ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Ֆ­րիտ­յոֆ Նան­սեն ինս­տի­տուտ հիմ­նադ­րա­մի գոր­ծա­դիր տնօ­րեն