Գեոր­գի ­Կու­բատ­յա­ն

Կ­յան­քի 75-րդ ­տա­րում մա­հա­ցել է բա­նաս­տեղծ, գրաքն­նա­դատ, թարգ­մա­նիչ ԳԵՈՐԳԻ ԿՈՒԲԱՏՅԱՆԸ։ ­Նա անց­յալ դա­րի 60-70-ա­կան թվա­կան­նե­րի թարգ­մա­նիչ­նե­րի հրա­շա­լի սերն­դի աչ­քի ընկ­նող ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րից մեկն էր։ Այ­սօր դեռևս դժվար է ամ­բող­ջա­կա­նո­րեն գնա­հա­տել Գ. ­Կու­բատ­յա­նի ներդ­րու­մը հայ դա­սա­կան և ­ժա­մա­նա­կա­կից գրա­կա­նութ­յու­նը ռու­սա­լե­զու ըն­թեր­ցո­ղին ներ­կա­յաց­նե­լու գոր­ծում։ ­Նա բազ­մա­թիվ թարգ­մա­նութ­յուն­ներ է կա­տա­րել արևմ­տա­հայ բա­նաս­տեղծ­նե­րից (­Ռու­բեն Ս­ևակ, ­Գուր­գեն ­Մա­հա­րի և­ ու­րիշ­ներ), ո­րոնք լույս են տե­սել ­Մոսկ­վա­յում։
­Հա­յաս­տա­նից դուրս օ­տա­րա­լե­զու ըն­թեր­ցո­ղը քաջ ծա­նոթ է Գ. ­Կու­բատ­յա­նին նաև որ­պես Օ. ­Ման­դելշ­տա­մի ստեղ­ծա­գոր­ծութ­յուն­նե­րի հե­տա­զո­տո­ղի։ ­Պա­տա­հա­կան չէ, որ նա նե­րառ­վել է ­Մոսկ­վա­յում լույս տե­սած ­Ման­դելշ­տամ­յան հան­րա­գի­տա­րա­նի հե­ղի­նակ­նե­րի ցան­կում։ ­Հայ և ­ռուս գրա­կա­նութ­յուն­նե­րի խոր փո­խառն­չութ­յուն­նե­րի մա­սին են վկա­յում Ա. ­Բի­տո­վի, Վ. Գ­րոս­մա­նի, ­Յու. ­Կա­րաբ­չիևս­կու, Ա. Ախ­մա­տո­վա­յի, Մ. Ց­վե­տա­ևա­յի, Բ. ­Պաս­տեռնա­կի, Դ. ­Սա­մոյ­լո­վի և ­հայ մշա­կույ­թի ու գրա­կա­նութ­յան հետ կապ­ված այլ ռուս գրող­նե­րի ու թարգ­մա­նիչ­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծութ­յուն­նե­րին նվիր­ված Գ. ­Կու­բատ­յա­նի ու­սում­նա­սի­րութ­յուն­նե­րը, ո­րոնք ա­ռան­ձին գրքով՝ «Ворованный воздух» («­Գո­ղաց­ված օդ»), հրա­տա­րակ­վել են ­Հա­յաս­տա­նում։ Ն­րա թարգ­մա­նութ­յուն­ներն ու գրաքննա­դա­տա­կան հոդ­ված­նե­րը սի­րով տպագրում էին ԽՍՀՄ-ի և ­Ռու­սաս­տա­նի կենտ­րոնա­կան գրա­կան հան­դես­նե­րը՝ «­Նովի միր», «­Մոս­կվա», «­Յու­նոստ», «Դ­րուժ­բա նա­րո­դով» և­ այլն։ Գ. ­Կու­բատ­յա­նի թարգ­ման­չա­կան գոր­ծու­նեութ­յու­նը բարձր է գնա­հատ­վել գրա­կան հան­րութ­յան և ­ժո­ղովր­դի կող­մից, նա ար­ժա­նա­ցել է ՀԳՄ և Ս. Էջ­միած­նի հա­մա­տեղ սահ­մա­նած «­Կան­թեղ» մրցա­նա­կին։
Գ. ­Կու­բատ­յա­նի ա­նունն ու վաս­տա­կը մշտա­պես կմնան ըն­թեր­ցող­նե­րի, գրչա­կից­նե­րի, բո­լոր նրան ճա­նա­չող­նե­րի և ­հա­րա­զատ­նե­րի սրտե­րում։

ՀԳՄ ՎԱՐՉՈՒԹՅՈՒՆ