«Գրական թերթում» (թիվ 8, 26 մարտի) տպագրված Էդվարդ Միլիտոնյանի հետ «ԳՐՈՂԸ, ԳՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆ Է ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ՀԻՄՔԸ» խորագրով հարցազրույցի առիթով ՀՀ ԿԳՄՍ նախարարությունում մայիսի 5-ին կազմակերպվել էր քննարկում՝ նվիրված մանկապատանեկան գրականության խնդիրներին: Ներկայացնում ենք ՀԳՄ նախագահ Էդվարդ Միլիտոնյանի անդրադարձը այդ հանդիպման վերաբերյալ:
Էդվարդ ՄԻԼԻՏՈՆՅԱՆ – Մանկապատանեկան գրքի շաբաթից առաջ «Գրական թերթում» տպագրված հարցազրույցում արծարծել էինք մի շարք խնդիրներ, որոնցից էր, առաջին հերթին, մանկապատանեկան գրականության տպագրության հարցը: Հինգ տարի նախարարությունը իր ծրագրերով մանկապատանեկան ժանրի որևէ գիրք չի հրատարակել: Հարցազրույցում արծարծվել էր նաև հանձնաժողովների կազմավորման հարցը: Մեր առաջարկությունն այն էր, որ հանձնաժողովի անդամները լիազորված լինեն տարբեր մասնագիտական կառույցներից, որոնք տիրապետում են այդ բնագավառին, ակտիվ մասնակցում են մանկապատանեկան գրականության քննարկումներին, հանդիպումներին: Այսինքն՝ տեղյակ են, թե ինչ է հրատարակվում այդ բնագավառում:
Նաև այն հարցն էինք արծարծել, որ ժամանակակից մանկապատանեկան գրականությունը շատ դժվարությամբ է դառնում թատերական ներկայացում, կինոնկար, մուլտֆիլմ: Այս և ավելի ընդլայն հարցերի շուրջ զրուցել էինք ԿԳՄՍ փոխնախարար Արա Խզմալյանի հետ: Իսկ մայիսի 5-ին նախարարությունում կազմակերպվել էր հանդիպում, որին մասնակցելու էինք հրավիրվել ես, Պատանի հանդիսատեսի, Տիկնիկային թատրոնի, Գեղագիտական կենտրոնի, Խնկո-Ապոր անվան գրադարանի տնօրենները, ռեժիսորներ, գրական մասի վարիչներ: Հանդիպման ընթացքում քննարկվեցին այն խնդիրները, որոնք արծարծել էինք «Գրական թերթի» մեր հարցազրույցում: Ուրախալի էր այն փաստը, որ հարցը այդպիսի քննարկման է արժանանում: Ես, առաջին հերթին, ներկայացրի գրքերի՝ դրամաշնորհային ծրագրերից դուրս մնալու հարցը: Թատերական բնագավառի մեր ընկերներն էլ իրենց նկատառումներն արեցին, մասնավորապես առաջարկեցին, որ մանկապատանեկան գրականության ժանրով ստեղծագործող դրամատուրգները, արձակագիրները, բանաստեղծները թատրոններում անմիջական հանդիպումներ կազմակերպեն ու քննարկեն նյութերը, համատեղ աշխատանքով հանգեն որևէ դրական լուծման: Բնականաբար, հնարավորությունները բազմազան են, մեր թատրոնների գրական մասի վարիչներն իրենք կարող են ծանոթանալ մանկապատանեկան գրքերին. Խնկո-Ապոր, ինչպես նաև մյուս գրադարաններում այդ գրքերը կան: Մենք ուղղակի հորդորում ենք մեր հեղինակներին՝ գնալ, հանդիպել թատրոնների ռեժիսորներին, գրական մասի վարիչներին, ներկայացնել իրենց ստեղծագործությունները և քննարկել: Կարծում եմ՝ նմանատիպ քննարկումները որոշակի առաջընթաց կհաղորդեն այդ գործին:
Քննարկման ընթացքում արծարծեցինք նաև ընդհանրապես գեղարվեստական գրականության դրամաշնորհների խնդիրը: Ես հատկապես նշեցի, որ փաստորեն 2021 թ. դրամաշնորհային ծրագրով ընդունվել է 19 ստեղծագործություն՝ թարգմանական, գրականագիտական և ժամանակակից գրականություն, բայց 4-ը թե 5-ն են, որ ժամանակակից գրականություն են ներկայացնում: Փաստորեն, այս թիվը ինքնին խոսում է այն մասին, որ ժամանակակից գրականությունը հետին պլան է մղվում: Ահա այս հարցերը հաշվի առնելով՝ նախարարությունը պիտի հաջորդ դրամաշնորհների հայտարարության ընթացքում մասնավորեցնի՝ ժամանակակից գրականություն, մանկապատանեկան գրականություն, և նաև թատրոնների հետ կապված ունենա որոշակի ուղղվածություն, դրամաշնորհներ ունենա որոշակի ուղղվածության ժամանակակից գրականության առնչությամբ:
Մենք նաև խոսեցինք հեռուստատեսության, ռադիոյի հաղորդումներում մանկական ծրագրերի սակավության, ինչպես նաև այդ հաղորդաշարերում գրողների, նրանց ստեղծագործությունների բացակայության, նոր հրատարակված ստեղծագործություններին թերևս ծանոթ չլինելու մասին: Ի դեպ, նշեցի, որ մեր մանկապատանեկան գրականության ժանրով գրողների որոշակի ստեղծագործություններ թարգմանվում են տարբեր լեզուներով, հրատարակվում են, վերահրատարակվում: Այնպես որ, չեմ ասի՝ դաշտը լրիվ պարապ է, այդ իսկ պատճառով ո՛չ բեմադրվում են, ո՛չ հաղորդումներ են արվում: Ո՛չ: Պարզապես մեր գրողներն էլ պետք է ակտիվ լինեն:
Հանդիպման ժամանակ նաև խոսք եղավ մանկապատանեկան ավանդական մամուլի՝ «Կանչ», «Աղբյուր», «Ծիծեռնակ» և նաև մյուս ամսագրերին ու թերթերին դրամաշնորհ հատկացնելու կարգի վերաբերյալ: «Կանչը», «Աղբյուրը», «Ծիծեռնակը» գնումների գործակալության մրցույթներից դուրս են մղվել, քանզի նպատակը փոքր գումարով ինչ-որ բան տպագրելն էր: Մինչդեռ մանկապատանեկան մամուլը պիտի լինի գունագեղ, հետաքրքիր, մանավանդ ընդգրկում է ժամանակակից գրողներին, հոնորար տալու խնդիր կա և այլն: Այս հարցի համար էլ լուծում ենք առաջարկում, ըստ որի՝ ճիշտ կլինի այդ մամուլը ևս, ինչպես գեղարվեստական, մշակութային և գրական մամուլը կամ կայքերն են, դրվի հանձնաժողովի դատին և այդպես դրամաշնորհ ստանա:
Հիմնականում սա էր քննարկման նյութը: Ուղղակի մենք պիտի նշենք, որ նման հրապարակումները հարկ է, որ իսկապես լուրջ քննարկվեն, որովհետև մենք այսօր տեսնում ենք ժամանակակից գրականության նկատմամբ ոչ պատշաճ վերաբերմունք: