Պատերազմի հարաբերական դադարից հետո անցել է 22 օր, և առնվազն զարմանք է հարուցում, որ մեր Ազգային ժողովը չի քննարկում նախապատերազմական վիճակը, ետպատերազմյան իրավիճակը, մինչդեռ բազմաթիվ հարցեր կան, որոնք ժողովուրդն ուզում է պարզել, իմանալ։
Վարչապետի տարբեր խոսքերից, ուղերձներից հետո նոր հարցեր են առաջանում, որոնք բարձրացնում են ՀՀ և ԱՀ նախկին նախագահները, վարչապետները և այլ պաշտոնյաներ: Կարծում եմ, որ եթե հոկտեմբերի 19-ի անվտանգության խորհրդի նիստում հրավիրվել էին նախկին պաշտոնյաներ և քննարկվել էր պատերազմի հետագա ընթացքի հարցը, ապա նոյեմբերի 10-ի հայտարարությունից հետո շեշտակի պահանջ պետք է լիներ՝ հրավիրելու և քննարկելու ի՞նչ եղավ, ինչո՞ւ եղավ հարցերը:
Վարչապետի յուրաքանչյուր ուղերձից հետո, որը նախկին նախագահները համարում են սուտ, իսկ վարչապետը՝ ճիշտ, այդ ստի-ճշտի արանքում խարխափում է ժողովուրդը։ Ժողովուրդն ուզում է իմանալ ճշմարտությունը… Այդ իսկ պատճառով Ազգային ժողովը հրատապ պետք է արտակարգ նիստ գումարի, հրավիրելով բոլոր ներկա և նախկին պաշտոնյաներին, ովքեր առնչվել են Ղարաբաղյան հարցի հետ, ինչպես նաև խորհրդարանական և արտախորհրդարանական կուսակցությունները, որոնք այս օրերին հանդես են գալիս տարաբնույթ առաջարկություններով: Հասարակական կազմակերպություններից ևս ներկայացուցիչներ ներկա պիտի լինեն, և լրջագույնս պետք է քննարկվի պատերազմին նախորդած ժամանակը, պատերազմի ընթացքը, ետպատերազմյան այս ժամանակը։ Եվ քննարկման եզրակացությանը տեղյակ լինի հանրությունը՝ գործելո՞ւ է Ազգային ժողովը, թե՞ ոչ, կմնա՞ վարչապետը, թե՞ ոչ:
Այս հարցերը Ազգային ժողովի հրատապ քննարկելիք հարցերն են, որոնց հանգուցալուծման շուտափույթ պահանջ կա:
Հանուն մեր ժողովրդի ապագայի…