ՀԱՂԹԱՆԱԿ՝ ՀԱՆՈՒՆ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ

­Մայր Ա­թոռ ­Սուրբ Էջ­միած­նի հետ հա­մա­տեղ ­Հա­յաս­տա­նի գրող­նե­րի միութ­յու­նը ա­վան­դա­բար նշում է ­Թարգ­ման­չաց տո­նը՝ ի­րա­կա­նաց­նե­լով «­Կան­թեղ» մրցա­նա­կա­բաշ­խութ­յունը:  ­Հոկ­տեմ­բե­րի 10-ին Օ­շա­կա­նում, ՀԳՄ նա­խա­գահ Էդվարդ ­Մի­լի­տոն­յա­նի գլխա­վո­րութ­յամբ, ՀԳՄ պատ­վի­րա­կութ­յու­նը այ­ցե­լեց ­Սուրբ ­Մես­րոպ ­Մաշ­տոց ե­կե­ղե­ցի, ծա­ղիկ­ներ խո­նար­հեց հա­յե­րե­նի ա­ռա­ջին ու­սուց­չի գե­րեզ­մա­նին: Այ­նու­հետև ե­կե­ղե­ցու ­Մես­րոպ ­Մաշ­տո­ցի ա­նու­նը կրող դպրատա­նը տե­ղի ու­նե­ցավ ՀԳՄ-ի և ­Մայր Ա­թոռ ­Սուրբ Էջմիած­նի հետ հա­մա­տեղ «­Կան­թեղ» մրցա­նա­կա­բաշ­խութ­յունը: Այս տա­րի «­Կան­թե­ղը» շնորհ­վեց թարգ­մա­նիչ­ներ ­Շու­շա­նիկ ­Թամ­րազ­յա­նին (ֆրանսե­րե­նից հա­յե­րեն), Ա­նա­հիտ ­Թոփչ­յա­նին (հա­յե­րե­նից ռու­սե­րեն), ­Կա­ռա ­Չո­բան­յա­նին (իս­պա­նե­րե­նից հա­յե­րեն), Գ­ևորգ Ա­սատր­յա­նին (պարս­կե­րե­նից հա­յե­րեն) և ­Գուր­գեն ­Բա­րեն­ցին (հա­յե­րե­նից ռու­սե­րեն) թարգ­մա­նա­կան վաս­տա­կի հա­մար:
ՀԳՄ նա­խա­գահ Էդ­վարդ ­Մի­լի­տոն­յա­նը, խոս­տո­վա­նե­լով, որ երկմ­տել են՝ ար­ժե՞ այս օ­րե­րին նշել տո­նը, թե՞ ոչ, վստա­հեց­րեց, որ ­Թարգ­ման­չաց տո­նը նշե­լը խո­սում է մշա­կույ­թի հաղ­թա­նա­կի մա­սին: «­Թարգ­ման­չաց տո­նը ևս ­մեկ ա­ռիթ է, որ աշ­խար­հը տես­նի, թե մեր ժո­ղո­վուրդն ին­չով է զբաղ­ված…
­Խա­ղա­ղութ­յուն թող լի­նի, բայց ոչ խեղ­ճի ցան­կութ­յամբ, այլ հզո­րի ու­ժով հաս­տատ­ված, իսկ մենք պետք է ցույց տանք մեր ինք­նութ­յու­նը, ո­րը դա­րե­րով է կերտ­վել»,- ամ­փո­փեց ՀԳՄ նա­խա­գա­հը:
Ի­րենց աշ­խա­տանքն արժ­ևո­րե­լու հա­մար շնոր­հա­կա­լա­կան խոս­քով ե­լույթ ու­նե­ցան մրցա­նա­կա­կիր­նե­րը:
Գ­ևորգ Ա­սատր­յա­նը նշեց, որ այժմ պարս­կե­րե­նից հա­յե­րեն է թարգ­մա­նում «­Շահ­նա­մե» գոր­ծը: ­Սա­կայն ինչ Ադր­բե­ջա­նը ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղութ­յուն­ներ է սան­ձա­զեր­ծել Ար­ցա­խի դեմ, չի կա­րո­ղա­նում աշ­խա­տել: «­Պար­սիկ գրող ­Ֆիր­դու­սին հա­յե­րի թշնա­մի­նե­րին վայ­րի խո­զեր է հա­մա­րել: ­Նա գրել է, որ ­Հա­յաս­տա­նը հրա­շա­լի կա­նաչ դրախ­տա­վայր է, ո­րը հա­յե­րը ծաղ­կեց­նում են, իսկ վայ­րի խո­զե­րը փղա­չափ ժա­նիք­նե­րով ու­զում են փո­րել այդ հո­ղը»,- պատ­մեց նա:
­Շու­շա­նիկ ­Թամ­րազ­յա­նը խորհր­դան­շա­կան հա­մա­րեց այս մրցա­նա­կը, հատ­կա­պես այս տագ­նա­պախ­ռով օ­րե­րին: «Երբ մտա­ծում եմ հայ ինք­նութ­յան մա­սին, հա­յոց պատ­մութ­յան մեջ մի փաստ եր­բեք չի դա­դա­րում ինձ հու­զել: Ինչ­պես է 5-րդ ­դա­րում հայ գրե­րի գյու­տին զու­գա­դի­պել թարգ­մա­նա­կան ար­վես­տը որ­պես անհ­րա­ժեշ­տութ­յուն, և­ ինչ­պես են մեր եր­ևե­լի­ներն ան­մի­ջա­պես սկսել զբաղ­վել թարգ­մա­նութ­յամբ»,- ա­սաց նա։
­Կա­ռա ­Չո­բան­յանն իր թարգ­մա­նութ­յուն­նե­րից նշա­նա­կա­լի հա­մա­րեց ­Նո­բել­յան մրցա­նա­կի ար­ժա­նա­ցած գոր­ծե­րը՝ ­Մա­րիոս ­Վար­գաս Լ­յո­սա­յի գրքե­րը և ­Գաբ­րիել ­Գար­սիա ­Մար­կե­սի ստեղ­ծա­գոր­ծութ­յուն­նե­րը: «Հատ­կա­պես կար­ևո­րում եմ «­Նա­հա­պե­տի ա­շու­նը» գրքի թարգ­մա­նութ­յու­նը, քա­նի որ և՛ գոր­ծի բար­դութ­յան ա­ռու­մով կա­րո­ղա­ցա ի վեր­ջո հաղ­թա­հա­րել, և՛ թե­ման մինչ օրս ար­դիա­կան է»,- ա­սաց նա: Անդ­րա­դառ­նա­լով Ար­ցա­խում ծա­վալ­ված ի­րա­դար­ձութ­յուն­նե­րին՝ նա նկա­տեց. «Ե­րի­տա­սարդ­նե­րը զո­հում են ի­րենց կյան­քը, որ­պես­զի հա­րատ­ևի մեր լե­զուն, գրա­կա­նութ­յու­նը, մշա­կույ­թը: ­Մենք հա­րատ­ևե­լու ենք, ո­րով­հետև մենք պատ­մա­կան ա­ռա­քե­լութ­յուն ու­նենք, դա­րեր շա­րու­նակ կա­մուրջ ենք ե­ղել եր­կու քա­ղա­քակր­թութ­յուն­նե­րի միջև, և­ այդ կա­մուր­ջը նաև հենց թարգ­մա­նութ­յուն­նե­րի մի­ջո­ցով է ե­ղել»:
Մր­ցա­նա­կա­կիր­նե­րին շնոր­հա­վո­րեց ­Շանթ Մկրտչ­յա­նը՝ ընդգ­ծե­լով, որ թարգ­ման­չի կյան­քը զո­հո­ղութ­յուն է, և­ այդ զո­հո­ղութ­յունն ու­նի իր նպա­տակ­նե­րը: «­Դի­վա­նա­գի­տութ­յու­նը, որ խոր­քում ու­նի թարգ­մա­նութ­յու­նը, ան­պայ­ման տեղ է հաս­նում»,- վստա­հեց­րեց նա:
­Թարգ­մա­նիչ­ներ Անահիտ ԹՈՓՉՅԱՆԸ, ­Շու­շա­նիկ ­ԹԱՄՐԱԶՅԱՆԸ և Գ­ևորգ ԱՍԱՏՐՅԱՆԸ մրցա­նա­կա­յին գու­մար­նե­րը փո­խան­ցե­ցին ­Հա­մա­հայ­կա­կան հիմ­նադ­րա­մին: