Էսպես չէր լինելու՝ պատի տակ, խեղճ ու կրակ, քթի ծլոլը վեր քաշող որբ երեխու պես, նեղացած ու վեհերոտ, սպասումները մարած, անհույզ հայացքը՝ աշխարհի անցուդարձին: Ո՞ւր մնաց էն հաղթական ոգին, էն ինքնիշխան երկիր ունենալու տենչը, էն երազն ու ճախրանքը՝ ո՞վ գրպանեց: Ներսուդրսի ո՞ր տականքները խփշտեցին մեր սերն ու հավատը, և հիմի ոգեղեն ի՞նչ հանդերձներով ենք մոտենում 2015 ՝ մեր զգոնությունն ու սթափությունը, մեր եռանդն ու ջանքը, լինելիության համար անմնացորդ նվիրում ու միասնականություն պահանջող թվականին: Կա՛, չի՛ հատնել, անսպառ է մեր հոգու արարումների մղվող սերը, որը ներսուդրսի տականքին ոտատակ տալով՝ վերաշնչավորելու, թևավորելու, անկասելի ճախրանքի է տանելու մեր դրախտային երկիրը՝ իր լուսեղեն ու հզոր թևերի տակ տիրոջ գորովանքով ու հպարտությամբ ունենալով էս չքնաղ մոլորակը:
Կարդալ նաեւ․․․
Հուլիսի 4-ին Հ.Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնում կայացավ Հայաստանի գրողների միության 80-ամյակին նվիրված հանդիսավոր արարողություն
Ներկաները մեկ րոպե լռությամբ հարգեցին կյանքից բացակա գրողների հիշատակը: Բացման…
Սամվել ԽԱԼԱԹՅԱՆ
Կուզեի, որ գալիք 15 թիվը եղերական նախորդի հատուցման Արարատը դառնար…
Բեղուն ընթացք / Սաթենիկ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ
Հոբելյանները անցած ուղին արժևորող բարձրակետեր են: Ըստ թումանյանական կենսափիլիսոփայության՝ 40-ամյակը…