Անկախությունից անմիջապես հետո, երբ բոլորս հուսավառված էինք, որ լինելու են լավ օրեր այն ցուրտ, մութ, խավար գիշերների մեջ, ժողովուրդը միաձայն ընտրեց Լևոն Տեր-Պետրոսյանին: Բայց կյանքը ցույց տվեց, որ հանրապետությունը ղեկավարող առաջին դեմքերից ոչ մեկի օրոք չի եղել այնպես, որ ընդհանրության մեջ մեր հանրապետությունը առաջընթաց ապրի, և մենք ունենանք տնտեսական, քաղաքական, մշակութային վերելք: Դրա համար և՛ նախկինները, և՛ այսօրվա ղեկավարները պետք է քաջություն ունենան և գիտակցեն, որ պառակտումներով, առճակատումներով խանգարում են ընդհանուր գործին, ու հեռանան՝ ասպարեզը թողնելով նոր, առաջադեմ, հայրենասեր, հայրենապաշտ ներկայացուցիչներին, որոնք կստեղծեն հայ ժողովրդի բարձր մշակույթին համահունչ խորհրդարան:
Հարկավոր են ճիշտ ընտրություններ՝ շեշտը դնելով ժողովրդավարության վրա, որ նաև բխի ազգային շահերից: Ինչպես Լևոն Տեր-Պետրոսյանը կասեր՝ ազգային գաղափարաբանությունը կեղծ կատեգորիա է, հիմա ես կարող եմ ասել, որ ժողովրդավարական հասկացողությունը՝ այն, ինչ մեզ մոտ է, կեղծ կատեգորիա է: Հարկավոր է խոսել ազգային գաղափարաբանության, ազգային միասնության, ազգային վերընթացի շահերից և այս ամենով ուղղորդվելով՝ կազմակերպել ընտրություններ: Մինչ օրս բոլորը փորձել են ոչ թե ինչ-որ ձևով առաջընթաց ապահովել, այլ կազմաքանդել երկիրը և առճակատումներով դժվարացնել մեր կյանքի առաջընթացն ու վերելքը: Պարսից շահն ասում էր՝ հայերին հնարավոր չէ հաղթել, հայերին պետք է պառակտել: Եվ այս օտար գաղափարաբանությունը, որ լավ գիտի մեր էությունը, ամեն ինչ արել և անում է, որպեսզի լինի պառակտում: Այդ պառակտմանը մենք պետք է հակադրվենք միասնականությամբ, մեր ազգային շահերից բխող օրենքներ ընդունենք, սահմանադրությունը փոխենք և հայեցի ընտրությամբ Ազգային ժողովում ապահովենք այն կարևոր ընտրազանգվածի ներկայությունը, որը կարող է մեր երկիրը հանել դժվար կացությունից:
Ազգային ժողովի ընտրություններին պետք է նախապատրաստվել: Բայց դրանից առաջ շատ կուզեի, որ Ազգային ժողովը ընդուներ սահմանադրական փոփոխություններ, որովհետև այսօրվա ընտրությունները կատարվում են, այսպես ասած, կուսակցական ձևաչափով, իսկ կուսակցական ձևաչափը չի կարող ճիշտ ուղի լինել ժողովրդավարական, ազգային նպատակների իրագործման համար: Այդ ընտրությունները պետք է լինեն և՛ մեծամասնական, և՛ համամասնական, և լավ կլինի, որ ընտրություններին մասնակցեն մեր ստեղծագործական միությունների ներկայացուցիչները: Ասենք՝ Գրողների միությունը իր կողմից կազմակերպի համաժողով, ընտրի և ներկայացնի իր թեկնածուին, ինչպես խորհրդային իշխանության տարիներին էր: Նույնը՝ Նկարիչների, Կոմպոզիտորների և մյուս միությունները: Այս բնագավառների ներկայացուցիչները Ազգային ժողովում կներկայացնեն մշակութային շահերը: Միակուսակցական ընտրությունները շատ կասկածելի են և, ի վերջո, ինչ էլ որ լինի, տարակարծությունների, առճակատումների բացասական հետևանքն ենք ունենում: Այնպես որ, անհրաժեշտ է, որ այդ ընտրություններին մասնակցեն մեր մարզերի ներկայացուցիչները: Եվ կունենանք լավագույն ընտրանի՝ ազգի համար կարևոր դերակատարում ունեցող: Կարճ ասած՝ միակուսակցական այս ընտրությունները չեն բխում մեր ազգի շահերից: Մեր ազգի առաջընթացի համար անհրաժեշտ է, որ ընտրությունները կազմակերպվեն և Ազգային ժողովում ներկայանան մեր կյանքի բոլոր կարևորագույն բնագավառների ներկայացուցիչները՝ արդեն համահայկական չափուձևերով: Շատ կարևոր է նաև, որ այդ ընտրություններին անպայման մասնակցեն Սփյուռքի ներկայացուցիչները և ներդրում ունենան երկրի հզորացման գործում: Իսկ դրա համար որոշ սահմանադրական փոփոխություններ պետք է արվեն, և դրանից հետո, կարծում եմ, ամեն ինչ լավ կլինի: